خلاصة:
هدف پژوهش حاضر طراحی و اعتباریابی الگوی اعتبارسنجی و تضمین کیفیت نظام آموزش عالی ایران بود. روش انجام پژوهش، روش تحقیق ترکیبی با طرح اکتشافی–مدل توسعه ابزار بود. در بخش کیفی پژوهش با استفاده از روش نظریه زمینهای و مصاحبه با 36 نفر از خبرگان آموزش عالی، 25 عامل و 157 ملاک مورد اکتشاف قرار گرفت. برای اعتبار یافتههای کیفی، از ملاکهایِ قابلیت اعتماد، قابلیت انتقال، قابلیت ارتباط و قابلیت تأیید استفاده شد. سپس، در بخش کمی، پرسشنامهای طراحی و برای مطالعه مقدماتی در اختیار 84 نفر از خبرگان آموزش عالی ایران قرار گرفت. بر اساس، بازخوردهای دریافتی، پرسشنامه اصلاح؛ و نسخه نهایی آن روی 293 نفر اجرا شد. اعتبار پرسشنامه توسط صاحبنظران تأیید و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ برابر با (982/0) شد. در بخش کیفی پژوهش، روش نمونهگیری هدفمند غیراحتمالی و در بخش کمی، روش نمونهگیری طبقهای تصادفی به کار رفت. آزمون ابزار اندازهگیری مزبور، از طریق تحلیل مدلیابی معادلات ساختاری استفاده صورت گرفت. با انجام تحلیل عاملی تأییدی مرتبه اول، الگوی مزبور به 22 عامل و 150 ملاک اصلاح و تعدیل یافت. نتایج تحلیل عاملی تأییدی مرتبه دوم نیز نشان داد که عوامل 22 گانه احصاءشده دارای بار عاملی کافی جهت پیشبینی الگوی اعتبارسنجی و تضمین کیفیت نظام آموزش عالی ایران است. همچنین، شاخصهای برازش، (CMIN/DF) برابر با 924/1، (RMSEA) برابر با 39/0، (GFI) برابر با 976/0، (AGFI) برابر با 939/0، (CFI) برابر با 928/0، (NNFI) برابر با 953/0، (TLI) برابر با 000/1، (IFI) برابر با 928/0 و (RFI) برابر با 925/0 نشان داد، الگوی طراحی و اعتباریابیشده برای اعتبارسنجی و تضمین کیفیت نظام آموزش عالی ایران از برازش بسیار مطلوبی برخوردار است.
The present study was conducted to design and validate a model for accreditation and quality assurance of higher education in Iran.This study was performed using a mixed method of explorative plan-tool development model. First, in qualitative part of this study, questionnaire consisted of 25 factors and 157 Criteria were designed by using the method of Grounded Theory and interview with 36 experts. For the validity of qualitative findings, were used from the criteria of credibility, confirmability, dependability and transferability. Then, in the quantitative section, designed questionnaires were conducted on 84 members of Iranian experts with high education. Based on the received feedback, the questionnaires were revised, then the final and modified version was put in the hands of 293 experts in different cities of Iran. The validity of the questionnaire was confirmed by experts and its reliability was calculated by Cronbach's alpha which was equal to (0.982). Non-probability purposive sampling method was used in the qualitative part of the study whereas random classified sampling method was applied in the quantitative part. In addition, analysis of structural equation modeling was used for testing mentioned scale. By doing first-order confirmatory factor analysis, mentioned model were modified to 22 factors and 150 Criteria. Results of second-order confirmatory factor analysis, also showed that 22 extracted components are sufficient factor leading to prediction model related to accreditation and quality assurance of high education systems in Iran. In addition, goodness of fit indices such as, (CMIN/DF) which is equal to 1.924, (RMSEA) = 0.39, (GFI) equal= 0.976, (AGFI) = 0.939, (CFI) = 0.928, (NNFI) = 0.935, (TLI) = 1.000, (IFI) = 0.928 and (RFI) = 0925 Conclusion: The results of statistical tests displayed that the designed model enjoys very favorable fitness for the accreditation and quality assurance of high education system in universities of Iran.
ملخص الجهاز:
نتايج تحليل عاملي تأييدي مرتبه دوم نيز نشان داد که عوامل ٢٢ گانه احصاءشده داراي بار عاملي کافي جهت پيش بيني الگوي اعتبارسنجي و تضمين کيفيت نظام آموزش عالي ايران است .
همچنين ، شاخص هاي برازش ، (CMIN/DF) برابر با ١/٩٢٤، (RMSEA) برابر با ٠/٣٩، (GFI) برابر با ٠/٩٧٦، (AGFI) برابر با ٠/٩٣٩، (CFI) برابر با ٠/٩٢٨، (NNFI) برابر با ٠/٩٥٣، (TLI) برابر با ١/٠٠٠، (IFI) برابر با ٠/٩٢٨ و (RFI) برابر با ٠/٩٢٥ نشان داد، الگوي طراحي و اعتباريابيشده براي اعتبارسنجي و تضمين کيفيت نظام آموزش عالي ايران از برازش بسيار مطلوبي برخوردار است .
بر پايه نکات يادشده مسئله تحقيق اين است ، چه الگويي، متناسب با عوامل بومي، الگوي اعتبارسنجي و تضمين کيفيت نظام آموزش عالي ايران ازنظر خبرگان علمي است ؟ بنابراين ، لازم است درباره مجموعه اي از عوامل مورد ارزيابي توافق حاصل شود و مشخص گردد که مؤلفه هاي لازم جهت دستيابي به کيفيت (الزامات ) چيست ؟ بر اين اساس ، اهداف اين تحقيق را ميتوان به شرح زير مقوله بندي کرد: ١.
(Quality Assurance in Higher Education (ENQA), 2015 همچنين ، دانشگاه هاي مهم و مطرح استراليا، عوامل زير را در فرايند تضمين کيفيت موردتوجه قرار ميدهند که عبارت اند از: ١) مديريت ؛ ٢) توجه و تأکيد بر فرهنگ ؛ ٣) دانشجو؛ ٤) پژوهش و تحقيقات ؛ ٥) آموزش ، يادگيري و خدمات دانشجويي؛ ٦) برابري فرصت ها در دسترسي به آموزش عالي؛ ٧) کيفيت مخاطبان ؛ ٨) کيفيت پژوهشگران ؛ ٩) بين الملليشدن ؛ ١٠) کيفيت زير ساختارها؛ و ١١) کيفيت منابع (يمني دوزي سرخابي، .