نقش بند کمال خان در احیای مجدد اکوسیستمها در افغانستان مقالة

افغانستان در چهار دهۀ اخیر درگیر جنگ های تحمیلی بوده که تمام زیرساخت های (سبز) آن را تحت تاثیر خود قرار داده و یا کاملا به کام خویش فروبرده است . در شرایط موجود افغانستان تنها توان استفادة کمترین درصد آب های خود را دارد و متباقی آن از مرزهای کشور بیرون شده و به صورت یک جانبه مورد استفاده کشورهای همسایه قرار می گیرد. ایران در همسایگی غربی ما دو حوزة آبی را با کشور ما مشترک فرض نموده و خود را در آب آن سهیم می داند که یکی آن حوزه آبی هلمند است . بر اساس احصائیه سال ٢٠٠٨ از حدود هشت میلیون هکتار زمین قابل کشت صرفا (١,٨) میلیون هکتار آن کشت می شود، پوشش جنگلی آن ناچیز بوده و به (٣) درصد اراضی کشور محدود می شود، میزان دسترسی مردم به برق حتا در شهرهای بزرگ (تجارتی و صنعتی ) محدود بوده و به همین ترتیب ، میزان دسترسی مردم به آب صحی در شهرها و روستاها محدود می باشد، نظام مدیریتی آب در بخش تولید، توزیع و مصرف یکپارچه و منسجم نبوده ، دانش و تکنالوژی مرتبط به مدیریت و بهره برداری از آب به روز و متناسب به نیازهای جامعه نمی باشد. به طور مختصر سهم مردم افغانستان از منابع آبی چیزی جز ویرانی های ناشی از آب خیزی های فصلی فرسایش خاک و آب گرفتگی معابر در شهرهای بزرگ نمی باشد. به همین ملحوظ افغانستان از نگاه محیط زیستی ، انرژی برق ، مالداری ، زراعت و صنعت دچار مشکلات فراوانی بوده و در تهیۀ مواد اولیۀ غذایی و انرژی برق که رکن اساسی حیات انسان ها بشمار می رود به کشور وارداتی منطقه مبدل گردیده است . تحقیق حاضر که با استفاده از نشرات و منابع معتبر علمی که دارای اهمیت (تاریخی – اقتصادی) است منبع خوبی به علاقه مندان و پژوهشگران خواهد بود. یگانه راه برون رفت از این مشکلات یادشده ، احداث واحیای مجدد بندهای آب گردان و چاه نیمه ها است ، که از یکطرف مردم در رفع این مشکلات فایق آمده و حتا به کشور صادراتی محصولات زراعتی و انرژی برق مبدل خواهد گشت

(Guppy and Anderson, 2017 Veolia and IFPRI,2015) امروز، گفتمان هاي علمي عباراتي مانند «پرداخت براي خدمات اکوسيستم »، «رويکرد اکوسيستم » زيرساخت «سبز» و «خاکستري»، «راه حل هاي سبز» و بسياري از اصطلاحات ديگر را به طور مستقيم يا غيرمستقيم با مفهوم ايکوسيستم مرتبط ميکند) ٢٠١٤ ,Lautze اين گفتار نشان دهندة نگراني روزافزون در مورد وضعيت اکوسيستم هاي جهاني و درک عميق تري از نقش مهمي است که اکوسيستم ها در توسعه ، ازجمله توسعۀ منابع آب دارند. ( ,٢٠٠٢,Wayback Machine 104 فصلنامه مطالعات مديريت و حسابداري دوره ٨، شماره ٣، پائيز ١٤٠١، صفحات ١٠٣-١١١ شماره ٢٢٦٩) در اين نوشته بحث روي اهميت بند کمال خان و مرتبط با آن اکوسيستم ها که نقش اقتصادي و محيط زيستي و سلامت و فقرزدايي در مناطق روستايي و شهري دارد پرداخته شده است . اصطلاح اخير در اصل به عنوان آبي تعريف ميشود که تنها براي حفظ اکوسيستم آب شيرين سالم باشد ( Smakhtin Revenga and ٢٠٠٤,Doll) اين شناخت صريح نيازهاي آبي اکوسيستم ها در چارچوب دستور کار توسعه جهاني نشان دهندة اين درک است که حفظ تعادل بين تأمين خواسته هاي محيط زيست آب و استفاده از منابع آب براي ساير نيازها در بسياري از حوزه هاي رودخانه ها در سراسر جهان بسيار مهم شده است . A. Americas Urban Water Crisis) بعد از قرن بيستم به علت رشد سريع جمعيت ، توسعۀ اقتصادي و بالا رفتن سطح استندردهاي زندگي و غير آن ، استفاده از منابع آبي در کانون توجهات قرار گرفت و براي پاسخگويي به همۀ تقاضاهاي آب ، مصرف آب به طور بيسابقه اي افزايش يافت ، بنابر اين مديران و سياست گذاران حوزة آب ، مجبور شدند که تفکرات خود را در چارچوب کميابي آب شکل دهند.