روش شناسی جریان تشیع انگلیسی در مواجهه با مذاهب اسلامی مقالة

در این نوشتار درصدد هستیم با روش توصیفی-تحلیلی به تبیین و مقایسه روش جریان تشیع انگلیسی و جریان تقریب در مواجهه با مذاهب اسلامی بپردازیم. جریان تشیع انگلیسی بر این باور است که وحدت، در سایه تقریب حاصل نمی‌شود، بلکه در سایه تبیین مسائل اختلافی حاصل می‌شود؛ زیرا با بیان مسائل اختلافی آگاهی مردم بیشتر می‌شود و جانب حقیقت را انتخاب می‌کنند و اجتماع به وحدت رویه و مصلحت می‌رسد. در مقام نقد این روش می‌توان گفت که مقصود از تقریب و وحدت مذاهب اسلامی، یکی شدن عقاید و مذاهب اسلامی نیست، بلکه مقصود عدم درگیری و تنازع است. گذشته از این، روش تقریب هیچ‌گاه مخالف تبیین مسائل اختلافی نیست. مهم‌ترین راهبرد در تقریب از دیدگاه مقام معظم رهبری عبارت‌اند از: رعایت احترام متقابل نسبت به ارزش‌ها و نمادهای مقدس یکدیگر؛ تکیه بر اصول مشترک به‌جای تکیه بر فروع مفترق و شناخت دشمنان اسلام و مقابله با توطئه آن‌ها.

In this article, we try to explain and compare the method of the English Shi'ism current with that of the taqrib current in the face of Islamic denominations with a descriptive-analytical method. The English Shi'ism current believes that unity is not achieved in the shadow of taqrib approximation, it would occur in the shadow of the clarification of conflicting issues; Because by expressing controversial issues, people's awareness increases and they choose the side of truth, and the society reaches unity of action and expediency. As a criticism of this method, it can be said that the purpose of the approximation and unity of Islamic denominations is not the unification of Islamic beliefs and denominations, but rather the absence of conflicts and conflicts. Apart from this, the approximation method is never against the explanation of controversial issues. The most important strategy in approximation from the Supreme Leader's point of view are: mutual respect for each other's sacred values ​​and symbols; relying on common principles instead of relying on different branches and knowing the enemies of Islam and confronting their conspiracy.