خلاصة:
هدف این پژوهش مقایسه اثربخشی «آموزش کیفیت زندگی» فریش و «آموزش کیفیت زندگی مبتنی بر آموزههای اسلامی» بر تابآوری و رفتارهای جامعهپسند مراقبان اصلی بیماران اسکیزوفرنیا بوده است. در این مطالعه نیمهآزمایشی که از جامعه مراقبان اصلی بیماران اسکیزوفرنیا شهرستان شهرکرد در استان چهارمحال و بختیاری به عمل آمد، 46 مراقب اصلی با استفاده از روش «نمونهگیری در دسترس» انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامههای «تابآوری» و «رفتارهای جامعهپسند» بود. نتایج نشان داد اثربخشی «آموزش گروهی کیفیت زندگی» فریش و «آموزش گروهی کیفیت زندگی مبتنی بر آموزههای اسلامی»، بر افزایش تابآوری (001/0> P) معنادار و اندازه اثر به ترتیب 41/0و 69/0 بوده و میزان اثربخشی «آموزش گروهی کیفیت زندگی مبتنی بر آموزههای اسلامی» بیش از «آموزش گروهی کیفیت زندگی» فریش بود. همچنین اثربخشی «آموزش گروهی کیفیت زندگی» فریش و «آموزش گروهی کیفیت زندگی مبتنی بر آموزههای اسلامی» بر افزایش رفتارهای جامعهپسند (001/0> P) معنادار و اندازه اثر به ترتیب 24/0و 46/0 بوده و میزان اثربخشی «آموزش گروهی کیفیت زندگی مبتنی بر آموزههای اسلامی» بیش از «آموزش گروهی کیفیت زندگی» فریش بوده است. بنابراین میتوان گفت: «آموزش کیفیت زندگی» فریش و «آموزش کیفیت زندگی مبتنی بر آموزههای اسلامی» میتوانند میزان تابآوری و رفتارهای جامعهپسند مراقبان اصلی بیماران اسکیزوفرنیا را بهبود بخشند.
The purpose of this research was to compare the effectiveness of Frisch's "quality of life education" and "quality of life education based on Islamic teachings" on the resilience and prosocial behaviors of main caregivers for schizophrenic patients. In this semi-experimental study on the community of caregivers for schizophrenic patients in Shahrekord city in Chaharmahal and Bakhtiari province, 46 main caregivers were selected using the convenience sampling method. The research instruments included the "resistance" and "prosocial behaviors" scales. The results showed that the effectiveness of Frisch's " group quality of life education" and " group quality of life education based on Islamic teachings" on increasing endurance (P < 0.001) was significant. The effect size was 0.41 and 0.69, respectively, and the effectiveness of " group quality of life education based on Islamic teachings" was more than Frisch's " group quality of life education". Also, the effectiveness of Frisch's " group quality of life education" and " group quality of life education based on Islamic teachings" on increasing prosocial behaviors (P < 0.001) was significant and the effect size was 0.24 and 0.46, respectively. The effectiveness of "group quality of life education based on Islamic teachings" was more than Frisch's " group quality of life education". Therefore, it can be concluded that Frisch's "quality of life education" and "quality of life education based on Islamic teachings" can improve the level of resilience and prosocial behaviors of the main caregivers for schizophrenic patients.
ملخص الجهاز:
com دريافت: 13/05/1399 ـ پذيرش: 14/08/1399 چکيده هدف اين پژوهش مقايسه اثربخشي «آموزش کيفيت زندگي» فريش و «آموزش کيفيت زندگي مبتني بر آموزههاي اسلامي» بر تابآوري و رفتارهاي جامعهپسند مراقبان اصلي بيماران اسکيزوفرنيا بوده است.
بنابراين ميتوان گفت: «آموزش کيفيت زندگي» فريش و «آموزش کيفيت زندگي مبتني بر آموزههاي اسلامي» ميتوانند ميزان تابآوري و رفتارهاي جامعهپسند مراقبان اصلي بيماران اسکيزوفرنيا را بهبود بخشند.
بدينروی، فرضيه اين پژوهش عبارت است از: آيا بين اثربخشي «آموزش گروهي کيفيت زندگي» فريش و کيفيت زندگي مبتني بر آموزههاي اسلامي بر تابآوري و رفتارهاي جامعهپسند مراقبان بيماران اسکيزوفرنياي شهرستان شهرکرد در مرحله پسآزمون و پيگيري تفاوتی وجود دارد؟ روش پژوهش اين پژوهش از نوع تحقيقات کاربردي، و به لحاظ روش «نيمهآزمايشي» با طرح پيشآزمون ـ پسآزمون، پيگيري و گروه گواه بود.
برای بررسي اين فرضيه لازم است ابتدا اثربخشي متغير مستقل (آموزش کيفيت زندگي فريش و كيفيت زندگي مبتني بر آموزههاي اسلامي) بر رفتارهاي جامعهپسند و تابآوري مراقب اصلي بيماران اسکيزوفرنياي تحت آزمون قرار گرفته است.
در يک جمعبندي ميتوان اينگونه بيان کرد: روش گروه «آموزش کيفيت زندگي» فريش و «آموزش کيفيت زندگي مبتني بر آموزههاي اسلامي» بر ميزان تابآوري و رفتارهاي جامعهپسند مراقب اصلي بيماران اسکيزوفرني تأثير معناداري دارد.
همچنين در تبيين يافته اين پژوهش مبني بر ميزان اثربخشي آموزش گروهي کيفيت زندگي مبتني بر آموزههاي اسلامي مؤثرتر نسبت به آموزش گروهي کيفيت زندگي فريش بر رفتارهاي جامعهپسند و خردهمقياسهاي آن (کمکرساني و همحسي جهتگيري شده) در مراقبان اصلي بيماران اسکيزوفرنيايی، ميتوان گفت: فرهنگ يکي از تعيينکنندهترين عوامل مؤثر بر شخصيت افراد است.