خلاصة:
به دلیل طول عمر محدود باتری های گره های حسگر، طراحی یک پروتکل مسیریابی برای افزایش کارایی انرژی و
طولانی تر شدن عمر شبکه های حسگر بیسیم زیرآبی، یک کار چالش برانگیز است. در این مقاله، برای تعادل مصرف
انرژی گرهها در شبکه، پروتکل مسیریابی مربع شکل بر اساس افزایش کارایی انرژی سیار، پیشنهاد شده است. دو سینک
سیار در دورترین فاصله از یکدیگر مستقر شدهاند و به منظور پوشش حداکثری مساحت شبکه، هر دو سینک سیار در
جهت عقربه های ساعت در یک مسیر خطی حرکت میکنند. سینک های سیار در محدوده مجاز انتقال، به طور مستقیم
دادهها را از گرههای حسگر دریافت میکنند. نتایج شبیه سازی نشان میدهد که طرح پیشنهادی در مقایسه با طرح های SEEC و BEEC از لحاظ طول عمر شبکه، توان عملیاتی و مصرف انرژی، بهتر است.
ملخص الجهاز:
در این مقاله، برای تعادل مصرف انرژی گرهها در شبکه، پروتکل مسیریابی مربع شکل بر اساس افزایش کارایی انرژی سیار، پیشنهاد شده است.
با این حال، از AUVها برای جمعآوری اطلاعات به طور مستقیم از گرههای حسگر جهت ایجاد تعادل در مصرف انرژی گرهها در شبکه، استفاده میشود (Nowsheen, N.
در این مقاله استفاده از پروتکل مسیریابی مربع شکل 4 جهت ایجاد تعادل در مصرف انرژی گرهها در شبکه پیشنهاد شده است.
در این روش، سر خوشهها از میان گرههایی که بیشترین انرژی باقی مانده را دارند، برای جمعآوری دادهها از گره به صورت محلی انتخاب شده و سپس سینکهای سیار به طور مستقیم دادههای تجمیع شده را از سرگروهها دریافت کرده و به ایستگاه پایه ارسال میکنند.
با توجه به متحرک بودن هر دو سینک و استفاده از گرههای سرگروه، این کار موجب افزایش توان عملیاتی شبکه و طولانیتر شدن طول عمر شبکه و کاهش مصرف انرژی گرهها در شبکه به بهای افزایش تأخیر مبدأ به مقصد شده است.
در پروتکل BEEC دو سینک سیار در مسیر از قبل تعیین شده برای جمعآوری داده از گرههای حسگر به طور مستقیم حرکت میکنند.
در MEES حرکت خطی هر دو سینک سیار در جهت عقربههای ساعت برای پوشش حداکثری کل مساحت شبکه، موجب تعادل انرژی مصرفی شبکه میشود.
هر دو سینک سیار مسیر خطی از قبل تعیین شدهای را بصورت دورهای برای جمعآوری دادهها از گرههای حسگر بهطور مستقیم طی میکنند و این حرکت خطی موجب افزایش توان عملیاتی شبکه و طولانیتر طول عمر شبکه میشود.