خلاصة:
ورزش کنشی اجتماعی است که در جهان امروز به‌عنوان سبک فراغتی موردپسند رایج شده و اثرات سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی دارد. ورزش به دلیل ارتباط آن با جامعه، گروه، الگوهای مرجع و همچنین تنیدگی آن با مسائل اجتاعی-فرهنگی، خشونت و رفتارهای ووندالیسمی را بازتولید می‌کند. جامعه ایرانی به ورزش علاقه خاصی داشته و سبک فراغتی خود را با آن زنده نگه می‌دارند. در این میان گاهی خشونت و رفتارهای وندالیستی نیز در بین طرفداران تیم‌های ورزشی مشاهده می‌شود. بر این اساس هدف این مطالعه، بررسی کنش‌های وندالیسم ورزشی از سال 1388 الی 1398 است. روش پژوهش؛ فراتحلیل و ابزار مطالعه، تحقیقات منتشر یافته در SID، Noormags و Magiran؛ بازه زمانی 1388-1399 که شامل 39 جامعه آماری و 21 حجم نمونه به روش نمونه‌گیری تعمدی-قضاوتی (غیر احتمالی) انتخاب شدند. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که محرومیت اجتماعی؛ خانواده ازهم‌گسیخته و تحریک رسانه‌ای (اندازه اثر بالا)؛ سرمایه فرهنگی؛ تعصب اجتماعی تیمی – قومی؛ احساس بی‌هنجاری؛ انسجام قومی– تیمی؛ هم‌نشینی افتراقی و ناکامی اجتماعی (اندازه اثر متوسط) و نظارت غیررسمی؛ عملکرد رسانه جمعی؛ نارضایتی اجتماعی؛ تعلق به خرده‌فرهنگ قومی؛ سابقه رفتار مجرمانه؛ نظارت رسمی و سرمایه اقتصادی (اندازه اثر پایین) تأثیر معنی‌داری برکنش خشونت‌ورزشی دارند.
Sport is a social action that has become popular in today's world as a leisure style and has political, economic, cultural and social effects. Sport reproduces violence and vandalistic behaviors due to its relationship with society, group, reference patterns, as well as its stress with social-cultural issues. Iranian society has a special interest in sports and keeps its leisure style alive with it. In the meantime, sometimes violence and vandalistic behaviors are also observed among fans of sports teams. Accordingly, the aim of this study was to investigate the actions of sport vandalism from 2010 to 2022. The research method is meta-analysis, the study tool includes research published in SID, Noormags and Magiran during the period of 2010-2022. 39 statistical populations and 21 sample sizes were selected by deliberate-judgmental (non-probability) sampling method. The results showed that social deprivation, disintegrated family and media stimulation (high effect size), cultural capital, team-ethnic social bias, feeling of anomalies, ethnic-team cohesion, differential co-operation and social failure (moderate effect size) and informal supervision, mass media performance, social dissatisfaction, belonging to ethnic subculture, history of criminal behavior, official supervision and economic capital (low effect size) have a significant effect on sports violence.
(
, 
, 
)
