Die "Zuschreibungsregel" in der Theorie von Theodor Nöldeke über die zeitliche Abfolge der Offenbarungen (Nuzûl) des Korans: Das Wesen und die Funktionen مقالة

تناسب از مهمترین قواعد زبانی و ادبی است که در دانش های گوناگون بویژه علوم قرانی نقش افرینی می کند. از جمله موارد کاربرد ان در علوم قرانی، کشف ترتیب نزول ایات و سور است که نولدکه در نظریه ترتیب نزول خود به فراوانی از ان استفاده می کند. این نوشتار بر ان است تا با روش توصیفی- تحلیلی، کیفیت و جایگاه بکارگیری این ابزار در نظریه مذکور را تبیین و ارزیابی کند. مطالعه نظریه از این چشم انداز، نشان می دهد که تناسب به فراوانی و به عنوان معیاری پرکاربرد در این نظریه بکار رفته و نولدکه در کشف ترتیب نزول ایات و سور بهره فراوانی از ان برده است . هرچند برخی از موارد بکارگیری این ابزار در نظریه مذکور چون برقراری تناسب میان سور گوناگون منطقی و دقیق نمی باشد و این ابزار به تنهایی نمی تواند در این گونه موارد راهگشا باشد.

“Tana sub” (The proportion of the verses or suras) is one of the most important linguistic and literary rules that plays a role in various sciences, especially Qur`anic sciences. Among its applications in the Qur'anic sciences is the discovery of the sequence of the revelation of verses and suras, which Noldeke uses extensively in his theory of the sequence of revelation. This paper intends to explain and evaluate the quality and position of using this tool in the above-mentioned theory by a descriptiveanalytic method. The study of the theory from this perspective shows that proportion has been used frequently and as a widely used criterion in this theory, and Noldeke benefited greatly from it in discovering the sequence of the revelation of verses and suras. However, some cases of using this tool in the mentioned theory, like establishing a proportion among different suras are not logical and accurate, and this tool can not be helpful in such cases solely.