خلاصة:
سابقه و هدف: رشد تعاریف گوناگونی دارد. یکی از عام ترین تعاریف بدین شرح است: رشد عبارتست از همه تغییرات و تحولاتی که از زمان تشکیل سلول تخم تا هنگام مرگ در انسان رخ می دهد. رشد حرکتی، مستمر، دائمی و پیوسته بوده، گاهی آهسته و زمانی همراه با جوش و خروش است. مواد و روشها:. مطالعه حاضر از نوع توصیفی تحلیلی است و پس از بررسی مفاهیم با ارائه نتایج به پیشنهادات کاربردی پرداخته شده است. روش تحقیق حاضر توصیفی و روش گردآوری اطلاعات آن، کتابخانه ای است. بدین صورت که از منابع کتابخانه ای نظیر: کتاب، مقاله، منابع خارجی و... و آموخته های محقق استفاده شده است. یافتهها: از نظر این پژوهش این واژه، رشد انسان در طول زندگی، از شکل گیری نطفه تا مرگ، را توصیف می کند. مطالعه علمی رشد انسان، به دنبال درک و تشریح چگونگی و چرائی تغییراتی است که افراد در طول زندگیشان می کنند. این مطالعه، تمام جنبه های رشد انسان، شامل رشد جسمی، هیجانی، ذهنی، اجتماعی، ادراکی و شخصیتی را در برمی گیرد. مطالعه علمی رشد، نه تنها برای روان شناسی بلکه برای جامعه شناسی، آموزش و بهداشت نیز اهمیت دارد. نتیجه گیری: از مباحث ایراد شده نتیجه گرفته می شود که انسان رشد می کند ولی به همان اندازه پرورش نمی یابد. رشد به حجم بستگی دارد، یعنی ضمن رشد، اعضا و جوارح مختلف جسم انسان بزرگ می شود. کودک در عین اینکه رشد می کند پرورش هم می یابد. اگر کودک تنها رشد می کرد و پرورش نمی یافت، با همان شکل کودکانه منتها با جسمی بزرگتر باقی می ماند. نوزاد انسان موجودی است که به مرور زمان بر اثر زندگی در محیط طبیعی و اجتماعی و کسب آداب و رسوم و فرهنگ پذیری به انسان تکامل یافته ای مبدل می شود و می تواند برای پروردگارخویش، جامعه خویش و خود عنصری سازنده، مفید و کارآمد شود. پرورش، تغییر در زمینه های رفتاری و روانی انسان است در صورتی که رشد بیشتر تغییرات کمی و کیفی تن و روان است. اگر انسان تنها باشد، انسان نخواهد بود. بلکه در اثر آموزش و پرورش است که انسان به مقام آدمیت نائل می گردد.