خلاصة:
نوآوری و خلاقیت دو مفهوم مترادف نیستند، خلاقیت یک ایده و یک تفکر است در حالی که نوآوری به کار بستن آن تفکر است. سازمان ها نیز به عنوان عناصر اصلی اثربخش در فرآیندهای اقتصادی و اجتماعی جوامع، حوزه های مهمی در ظهور خلاقیتها و نوآوری به شمار می روند و اساسا ادامه حیات آنها بستگی کامل به تغییر و نوآوری دارد.
ملخص الجهاز:
"آنچه که در فرایند نوآوری بخصوصی در سازمانها مهم است بومی ساختن و نشر آن در سطوح مختلف و متقاعد ساخاتن افراد به آن میباشد که این امر همواره از مشکلات عمده در راه عمومی ساختن نوآوری در سطح ساختارهای مختلف از جمله سازمانهاست،اگرچه حقیقت دارد که ما بیش از هرزمان دیگر در عصر تغییر و نوآوری زندگی میکنیم اما ساختار اجتماعی حاکم بخصوص در برخی از کشورهای جهان سوم غالبا مانع (به تصویر صفحه مراجعه شود) جاری شدن نوآوریها میگردد.
معمولا برخی از سازمانها به دلیل مشکلات مالی و یا روشن نبودن اهداف و نیازمندیهای تخصصی در فرآیند رشد سازمانی خود در اتفاق اطلاعات و نوآوری به این شکل به سازمان نا موفق بوده و یا از آندور میمانند،به علاوه همان تجربیات اندک منتقل شده به دلایل عدم هماهنگی فرهنگی،تکنیکی و ویژگیهای سیستم منابع انسانی سازمان با مرجع مربوطه بهرهوری مورد انتظار خود را نیز نخواهد داش.
مدیران برخی از سازمانها به دلایل مختلف موفق به ایجاد چنین تعامل مثبتی با محیط خارج از سازمان خود نمیشوند،این وضعیت بخصوص در شرایطی که در فرآیندهای محیط خارجی در تضاد با منافع و روندهای داخلی سازمان باشد نه تنها باعث صرف انرژی مدیران و مجموعه سازمان در لابلای تعاملات و بازخوردهای منفی میگردد،بلکه انها را از تمرکز بر تدابیر نوآوری در سازمان باز میدارد و فرآیندهای مربوط را مختل میسازد و از طرف دیگر منابع و امکاناتی که هر سازمان برای پیشرفت برنامههای خودش از جمله نظاممند بودن نوآوری و تطبیق آن با روندهای بخشی و فرابخشی محیط بیرون که بدانها نیاز حیاتی دارد،مثل بازار مصرف،منابع مالی،انسانی و سیاسی در فضای مهلک«انزوا»از دسترس سازمان خارج میگردد."