خلاصة:
توان القایی نشانه‌های زبانی شعر برگرفته از انواع صنایع شعری و هنرمایه‌های ادبی است که عامل القاء پیام هستند. شعرا از این قابلیت نشانه‌شناختی در خلق آثار خود بسیار بهره برده‌اند. سهراب سپهری از جمله شعرای معاصر است که توانسته با بهره‌گیری از عناصر طبیعت و شگردهای زبانی الهام‌گرفته از اختیارات شاعری، به شعر خود عمق معنایی بخشیده و آن را اثرگذار نماید. بر همین اساس، پژوهش حاضر با استناد به داده‌های برگرفته از آثار سهراب از جمله «هشت کتاب» که به روش کتابخانه‌ای جمع‌آوری گردیده، به روش توصیفی و تحلیل محتوی در قالب رویکرد نشانه‌شناختی سوسور و پییرس، به بررسی نشانه‌شناختی و رمزگشایی معنایی عناصر طبیعت در شعر سهراب پرداخته است تا فرآیند خلاقیت معنایی حاصل از بهره‌گیری نشانه‌های طبیعت در لایه‌های معنایی شعر وی آشکار گردد. یافته‌های این پژوهش حاکی از آن است که سهراب با به‌کارگیری عناصر گوناگون طبیعت (باد، آب، خاک، باران، نباتات، حیوانات، ...) درصدد بوده تا ارزش‌های اخلاقی و هم‌زیستی مسالمت‌آمیز را به انسان‌ها انتقال دهد. او از عناصر طبیعت، درس تلاش و تکاپو را آموخته و همه آنها را زیبا و جلوه‌ای از ذات خداوند می‌بیند.
The inductive power of linguistic signs of a poem is inspired from different kinds of literary techniques and arts which act as the source of inducting meaning. Such semiotic competence mostly used by poets in creating their literary works. Sohrab Sepehri is among those contemporary poets who gave profound semantic depth to his poems to make them more impressive by using natural elements as well as artifice inspired from his poetic authorities. To this end, the library provided us with the corpus found in Sepehri’s most important book entitled "Hasht Ketab" (Eight books) .To analyze the collected data descriptive –analytical method used. Theoretical framework of Saussure and Peirce’s semiotic notions employed to disclose the fact that the process of semantic creativity comes from the utilization of natural signs represented in the semantic layers of Sepehri’s poems. The results of the present research revealed that different elements of nature (Wind, water, soil, rain, plants, animals, …) frequently used by this poet can transfer moral values and peaceful symbiosis. To be more scrounger and active considered to be focal points learned by him from natural elements and he sees all of them as beautiful signs of God.
(
, 
, 
)
