خلاصة:
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی طرحواره‌درمانی بر سازگاری و اهمال‌کاری تحصیلی دانشجویان انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه و مرحله پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل دانشجویان دانشگاه‌های سراسری شهر تهران در سال تحصیلی 97-1396 بود. در این پژوهش تعداد 30 دانشجو با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه‌های آزمایش و گواه گمارده شدند (در هر گروه 15 نفر). گروه آزمایش مداخله طرحواره‌درمانی را در طی 8 جلسه 90 دقیقه‌ای دریافت کردند. در این پژوهش پرسشنامه سازگاری تحصیلی (بیکر و سایریک، 1984) و پرسشنامه اهمال‌کاری تحصیلی (سولومون و راثبلوم، 1984) استفاده شد. داده‌های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که طرحواره‌درمانی بر سازگاری و اهمال‌کاری تحصیلی دانشجویان تاثیر معناداری داشته است (p<0/001). نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش حاضر می‌توان چنین نتیجه گرفت که طرحواره‌درمانی با بهره‌گیری از تکنیک‌هایی همچون آموزش سبک‌های مقابله‌ای، برقراری ارتباط بین مشکلات فعلی و طرحواره‌ها، اولویت‌بندی و مشخص کردن مشکل‌سازترین رفتارهای تحصیلی و ارائه شیوه‌های رفتاری مناسب می‌تواند به عنوان یک روش کارآمد جهت بهبود سازگاری تحصیلی و کاهش اهمال‌کاری تحصیلی دانشجویان مورد استفاده گیرد.
Aim: The present study was conducted aiming to investigate
the effectiveness of schema therapy on Academic adjustment
and Academic procrastination of the students. Method: The
present study was quasi-experimental with pretest, posttest,
control group and two-month follow-up stage design. The
statistical population of the present study included the
students at the state universities in Tehran in academic year
2017-18. 30 students were selected through purposive
sampling method and they were randomly replaced into
experimental and control groups (each group of 15). The
experimental group received schema therapy intervention
during 8 sessions of 90 minutes during two months. academic
adjustment questionnaire (Baker, Siryk, 1984), and academic
procrastination questionnaire (Solomon, Rothblom, 1984)
were used. The data from the study were analyzed through
analysis of variance with repeated measures. Results: The
results showed that schema therapy has significantly
influenced Academic adjustment and Academic
procrastination of the students (p<0.001). conclusion:
According to the findings of the present study it can be
concluded that through employing techniques such as training
coping styles, making communication between present
problems and schemata, prioritization and specifying most
problematic academic behaviors and offering appropriate
behavioral methods, schema therapy can be applied as an
efficient method to improve academic adjustment and decrase
academic procrastination of the students.
(
, 
, 
)
