خلاصة:
هدف: انزوا و پرخاشگری از مشکلات شایع سالمندان است که تبعات جدی جسمی و روانی برای سالمندان دارد. با توجه به روند رو به رشد جمعیت سالمندان، ضروری است راهبردهای موثری جهت کاهش انزوا و پرخاشگری در سالمندان استفاده شود. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر ترکیب فعالیت های فیزیکی و هنری تطابق یافته بر انزوا و پرخاشگری ساکنین خانه سالمندان فرزانگان بود. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی با در نظر گرفتن اخلاقیات پژوهش، ۶۸ سالمند مقیم در یکی از خانه های سالمندی شیراز با علایم انزوا و پرخاشگری و بدون مشکلات حاد روانشناختی و فیزیکی با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و سپس با روش تصادفی سازی بلوک جایگشتی به دو گروه کنترل و مداخله تخصیص یافتند. گروه کنترل مراقبت های استاندارد و گروه مداخله 16 جلسه فعالیت های ترکیبی فیزیکی و هنری تطابق یافته را دریافت نمودند. جمع اوری داده ها قبل و بلافاصله بعد از اجرای مداخله با استفاده از پرسشنامه های انزوای اجتماعی اولسا و پرخاشگری باس و پری صورت پذیرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار و فراوانی) و استنباطی (آزمون کای اسکوئر، من ویتنی و ویلکاکسون ) توسط نرم افزار SPSS نسخه 22 صورت پذیرفت. یافته ها: در این مطالعه میانگین سنی شرکت کنندگان 7/99±70/93 و 69/1 ٪ از شرکت کنندگان زن بودند. نمرات پرسشنامه انزوا و پرخاشگری در گروه مداخله بعد از اجرای مداخله بطور معناداری کمتر از قبل از اجرای مداخله در همان گروه (0/000= (P و نیز کمتر از نمرات پرسشنامه های انزوا (0/000= (P و پرخاشگری (0/001= (Pدر گروه کنترل بود. نتیجه گیری: انزوا و میزان پرخاشگری سالمندان بعد از اجرای مداخله ترکیبی فعالیت های هنری و فیزیکی تطابق یافته، به میزان قابل توجهی کاهش یافت. به نظر می رسد استراتژی های پیشگیرانه عملی و مقرون به صرفه همچون ترکیبی از فعالیت های هنری و فیزیکی تطابق یافته بتواند در رفع انزوا و پرخاشگری سالمندان موثر باشد.
Objectives: Isolation and aggression are common problems in the elderly that create serious psychological and physical consequences for the elderly. Due to the growing trend of the elderly population, it is essential to use practical strategies for reducing isolation and aggression of the elderly. This study aimed to determine the effect of a combination of adapted physical and artistic activities on the isolation and aggression of the Farzanegan nursing home residents in Shiraz.
Methods & Materials: In this quasi-experimental study with considering the research ethics, 68 elderlies in a nursing home in Shiraz with symptoms of isolation and aggression and without acute psychological and physical problems were selected using available sampling method and then assigned to the control and experimental groups by permutation block randomization method. The control group received standard care, and the experimental group participated in 16 sessions of adapted combined physical and artistic activities. Data was gathered using the UCLA Social Isolation and Buss and Perry's aggression Questionnaires before and immediately after the intervention. Data were analyzed using descriptive (mean, standard deviation, and frequency) and inferential statistics (Chi-squared, Mann-Whitney and Wilcoxon test statistics) by SPSS software version 22.
Results: In this study, the participants' mean age was 70.93±7.99, and 69.1% were women. The scores of the Isolation and Aggression Questionnaires after the intervention in the experimental group were significantly lower than the scores before the intervention in the same group (P= 0.000) and lower than the scores of the Isolation (P= 0.000) and Aggression Questionnaires (P= 0.001) in the control group.
Conclusion: The isolation and the level of aggression of the elderly decreased significantly after performing a combined intervention of adapted physical and artistic activities. It seems practical and cost-effective prevention strategies such as a combination of adapted artistic and physical activities can affect isolation and aggression in the elderly.
(
, 
, 
)
