خلاصة:
حکم سالب آزادی کودکان و نوجوانان، در قالب نگهداری در کانون اصلاح و تربیت نمود مییابد. همچنان که از عنوان این موسسه پیداست، نگهداری نوجوانان معارض با قانون باهدف اصلاح و درمان آنها صورت میگیرد. ازاینرو، کاملاً همسو با اهداف اولیه و اصلی نظام عدالت جنایی کودکان و نوجوانان است. هدف اصلی اعمال ضمانت اجرا و کیفر در برخورد با جرائم کودکان و نوجوانان، اصلاح، تربیت و بازسازگاری آنان بوده و بیش از هر چیز، تلاش تدابیر عدالت جنایی به سمت بازپروری و آماده نمودن فرد در بازگشت به جامعه میباشد. بازپروری اطفال و نوجوانان معارض با قانون یکی از مهم ترین مسائل داخل در سیاست جنایی یک نظام حقوقی بوده که می بایست از رهگذر مقررات فراتقنینی، تقنینی و فروتقنینی، با توجه به رویکردهای آینده گرا، اصلاح گرا و تربیت مدار، بزه زدایی آن را مورد توجه قرار داده، به گونه ای که از یک سو طفل و نوجوان محیای بازگشت به محیط خانواده و اجتماع شود و از سوی دیگر از ورود آسیب های مختلف ناشی از ارتکاب بزه به آن ها و اجتماع جلوگیری نمود. در مقاله حاضر با استفاده از روش کتابخانه ای-اسنادی و تحلیل توصیفی تلاش شد تا جلوه های رویکرد نظام بازپروری با هدف حمایت از کودکان و نوجوانان در نظام حقوقی ایران با تاکید بر اسناد بین المللی مورد بررسی قرار می گیرد.
Deprivation of liberty of children and adolescents are manifested in the form of keeping them in correctional centers. As the title suggests, juveniles in conflict with the law are kept with the aim of reforming and treating them Therefore, it is completely in line with the primary and main goals of the criminal justice system for children and adolescents. The main purpose of enforcing enforcement and punishment in dealing with juvenile delinquency is to correct, educate and rehabilitate them, and above all, to try criminal justice measures to rehabilitate and prepare the individual to return to society. Rehabilitation of children and adolescents in conflict with the law is one of the most important issues in the criminal policy of a legal system. It should be considered through extra-legislative, legislative and sub-legislative regulations, according to future-oriented, reformist and education-oriented approaches, its decriminalization, in such a way that, on the one hand, the children and adolescents will be able to return to the family and community environment, and on the other hand, it will prevent them and the community from various harms caused by committing crimes. In this article, by using the library-document method and descriptive analysis, an attempt was made to investigate the effects of the rehabilitation system's approach with the aim of supporting children and adolescents in Iran's legal system, with emphasis on international documents.
ملخص الجهاز:
بازپروري اطفال و نوجوانان معارض با قانون يکي از مهم ترين مسائل داخل در سياست جنايي يک نظام حقوقي بوده که ميبايست از رهگذر مقررات فراتقنيني ، تقنيني و فروتقنيني ، با توجه به رويکردهاي آينده گرا، اصلاح گرا و تربيت مدار، بزه زدايي آن را مورد توجه قرار داده، به گونه اي که از يک سو طفل و نوجوان محياي بازگشت به محيط خانواده و اجتماع شود و از سوي ديگر از ورود آسيب هاي مختلف ناشي از ارتکاب بزه به آنها و اجتماع جلوگيري نمود.
در مقوله بازپروري اطفال و نوجوانان بزهکار با توجه به آن که آنها اصلي ترين سرمايه اجتماع بوده و داراي شخصيتي آسيب پذير و وضعيت روحي و رواني حساسي ميباشند و خاصه آن که ظرفيت جنايي اين گروه عموما تکامل يافته نميباشد و از قابليت انطباق بسيار بالا برخوردارند، التزام بيشتري در اتخاذ رويکرد آينده گرا در اعمال کيفر نسبت به آنها براي نظام حقوقي حاکم بر جامعه به وجود خواهد آورد.
نبايد ازنظر دور داشت که يکي از راه هاي مؤثر در تکميل برنامه هاي کانون اصلاح و تربيت جهت اجراي تدابير اصلاح و بازپروري ، تغيير نگرش اين مرکز از رويکرد توان گيرانه به بازپرورانه است ؛ بنابراين «شرايط حاکم بر اين نهاد، بايد کمترين شباهت به محيط ٢- در اين زمينه ميتوان به مواد ١-٢٦ و ٢-٢٦ قواعد پکن و همچنين مواد ٣١ تا ٥٥ قواعد سازمان ملل براي حمايت از نوجوانان محـروم از آزادي اشاره کرد.