خلاصة:
مناسک مرگ بیانی از تصورات در زمینۀ مفهوم مرگ، نحوۀ گذار از فقدان متوفی و تداوم حضور اوست؛ با این حال نحوۀ برگزاری و ساخت فضای آن نیز نشانه‌ای از سلسله‌مراتب تشرف به فضا در سوگ است. یکی از مهمترین و رایج‌ترین این آیین‌ها «چمر» است که هدف آن، یادبود فرد یا افراد متوفی و تجلیل از مقام آنهاست و در حال حاضر در مناطقی از استان‌های ایلام، لرستان، کرمانشاه و خوزستان برگزار می‌شود و بررسی آن می‌تواند دریچه‌ای به شناخت ابعادی از فرهنگ ایشان باشد. این آیین بسته به موقعیت جغرافیایی محل برگزاری آن، حاوی نشانه‌های کالبدی مانند اشیاء و محوطۀ برگزاری است. روش تحقیق در این مقاله، مردم‌شناختی بوده و اطلاعات آن از طریق مشاهدات شخصی و مطالعات کتابخانه‌ای به دست آمده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که مراسم چمر نشانه‌ای از تفکیک فضایی و نوعی ویژه از ساخت فضا بر مبنای تداوم حضور و پاسداشت جنبۀ عمومی مناسک است. جهت تفکیک و فضاسازی از رنگ‌بندی، چیدمان افراد مانند رووه‌کرها و ...، اشیاء، حیوان و درخت، شدت موسیقی و تنوع مضامین موسیقی و آواز استفاده می‌شود.
Rituals of death are expressions in the context of people's perceptions of death as well as the continued presence of the soul in space. This paper considers issues of death in the context of making the situation. Cultural rituals of death demonstrate indeterminate qualities، often invoking issues of territory and signs. Death is a transition within a much larger system of biological, cultural, and material relationships, and the border that separates these phases is highly variable and dynamic. Architecture reflecting cultural values of the living while memorializing the legacy of the dead. Ilam has had less cultural relation with central cultures in Iran due to geographical and topographical factors. These factors make a kind of originality in physical expression and sign in Ilam death rituals. One of the most important of these ceremonies is Chamar. Examining these rituals can be a new issue to understanding aspects of Ilam culture. The research method in this article is based on field study method and information based on personal observations and library studies. The results indicate that Chamar is a sign of spatial separation and a special type of space construction based on the attendance continuity and protection of the general aspect of rituals. In order to separate the space, some strategies and functions such as arrangement of people, intensity of music, variety of musical themes and song and the kind of space color, as well as arrangement of people such as Rovakars and objects such as animals, plants and trees have been used.
(
, 
, 
)
