خلاصة:
هدف این تحقیق بررسی تاثیر آموزش سیره تربیتی پیامبر (ص) و ائمه اطهار (ع) بر روی رفتار تخریب گرایانه و بهزیستی روانشناختی دانش آموزان پسر متوسطه دوم بود. این تحقیق به روش شبه آزمایشی با دو گروه آزمایش و دو گروه گواه انجام شد. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانش آموزان پسر متوسطه دوم شهرستان نجف آباد در سال تحصیلی1400-1399 بود و با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، چهار مدرسه و از هر مدرسه یک کلاس انتخاب شد و در برنامه شاد 43 نفر در دو گروه آزمایش و 49 نفر هم در دو گروه گواه شرکت کردند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه رفتار تخریب گرایانه افشانی و جواهرچیان (1395) و بهزیستی روانشناختی ریف (1989) استفاده گردید. روایی این پرسشنامه ها توسط متخصصان موضوعی بررسی و تایید شد و پایایی پرسشنامه ها نیز توسط آلفای کرانباخ بررسی و مورد تایید قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج تحقیق بیانگر این بود که آموزش سیره تربیتی پیامبر اکرم و ائمه اطهار (ع) دارای تاثیر معنی دار بر روی کاهش رفتار تخریب گرایانه درون مدرسه ای و برون مدرسه ای دانش آموزان است و همچنین آموزش سیره تربیتی پیامبر اکرم و ائمه اطهار (ع) موجب افزایش نمره کلی بهزیستی روانشناختی دانش آموزان و همه مولفه های آن به جزء مولفه خودمختاری و تسلط بر محیط گردید. بنابراین با توسعه و ترویج برنامه های آموزشی مبتنی بر سیر پیامبر و ائمه اطهار (ع) در نهادهای آموزشی، می توان رفتار تخریب گرایانه دانش آموزان را کاهش و بهزیستی روانشناختی آنها را افزایش داد.
The purpose of this study was to investigate the effect of teaching the educational conduct of the prophet (PBUH) and the Imams (AS) on vandalism and psychological Well-Being of high school male students. This research was a quasi-experimental research with two experimental groups and two control groups. The study population included all male high school students in Najafabad in the academic year 2020-2021 and four schools were selected by multi-stage cluster sampling method and four classes were selected from schools. And in Shad application, 43 students in two experimental groups and 49 students in two control groups participated. Afshani and Javaherchian (2016) Vandalism scale and Ryff (1989) psychological Well-Being scale were used to collect data. The validity of these questionnaires was reviewed and confirmed by subject matter experts and the reliability of the questionnaires was reviewed and confirmed by Cronbach's alpha. Descriptive statistics and analysis of covariance were used to analyze the data. The results of the research showed that the educational conduct of the prophet (PBUH) and the Imams (AS) has a significant effect on reducing destructive behavior inside and outside the school and also increases the overall score of students' psychological well-being and all its components except the component of autonomy and environmental mastery. Therefore, by investing and promoting educational programs based on the educational conduct of the prophet (PBUH) and the Imams (AS) in educational institutions, it is possible to reduce the destructive behavior of students and increase their psychological well-being.
ملخص الجهاز:
نتايج تحقيق بيانگر اين بود که آموزش سيره تربيتي پيامبر اکرم و ائمه اطهار (ع ) داراي تـاثير معني دار بر روي کاهش رفتار تخريب گرايانه درون مدرسه اي و برون مدرسه اي دانش آموزان است و همچنين آموزش سـيره تربيتـي پيـامبر اکـرم و ائمـه اطهـار (ع ) موجـب افـزايش نمـره کلـي بهزيسـتي روانشناختي دانش آموزان و همه مولفه هاي آن به جزء مولفه خودمختـاري و تسـلط بـر محـيط گرديـد.
بنابراين ، در پـژوهش حاضر به عنوان يک کار شبه آزمايشي و بخاطر اهميت آموزش سيره تربيتـي پيـامبر اکـرم (ص ) و ائمه اطهار (ع ) در قالب يک کار جديد، پژوهشگران به دنبال مطالعـه تـاثير آمـوزش سـيره تربيتـي پيــامبر (ص ) و ائمــه اطهــار (ع ) و مشــاهده تــاثير آن بــر رفتارهــاي تخريــب گرايانــه و بهزيســتي ٧٢ سال سي و يک ام | شماره پنجاه و هشت | بهار ١٤٠٢ روانشناختي دانش آموزان دوم متوسطه هستند تا شاهد اين بود که آيا در عمل هم اجراي آمـوزش سيره تربيتي موجب بهبود رفتارهاي تخريب گرايانه و بهزيستي روانشناختي دانش آموزان مي شـود يا نه ؟ پيشينه پژوهش با مطالعه پيشينه تحقيق روشن شد؛ به منظور غلبه بـر مسـائل ذکـر شـده در بخـش بيـان مسـئله ، پژوهش هايي در زمينه کاهش رفتار تخريب گرايانه و بهبود بهزيسـتي روانشـناختي دانـش آمـوزان انجام شده است .
Alivernini, Cavicchiolo, Manganelli, Chirico & Lucidi 2.