خلاصة:
با خروج نیروهای ناتو از افغانستان و روی کار آمدن طالبان به عنوان دولت مرکزی در افغانستان، رسیدگی به وضعیت این کشور توسط دیوان بینالمللی کیفری مورد تغییرات اساسی قرار گرفته است. از یک طرف دادستان اعلام کرد که بر جنایات ارتکابی توسط طالبان و داعش شاخه خراسان متمرکز خواهد شد و دیگر جنبههای این تحقیقات را از اولویت خارج کرد؛ و از طرف دیگر طالبان به عنوان دولت مرکزی بر تمام سرزمین افغانستان و نهادهای نظامی و غیرنظامی آن مسلط شده است و امکان تشدید خشونت و به چالش کشیدن تصمیمات دیوان را دارا است. از زمان تأسیس دیوان بینالمللی کیفری، در قضایا و وضعیتهای متعددی، دیوان با چالش انتخاب بین صلح یا عدالت مواجه بوده و در هر وضعیت و پروندهای رویکرد خاصی را اتخاذ کرده است. در برخی وضعیتها مانند وضعیت سودان و پرونده عمرالبشیر رویکردی صرفاً قضایی را اتخاذ کرده و در وضعیتهایی مانند کلمبیا و اوگاندا رویکردی منعطف را در مواجه با بحث صلح اتخاذ کرده است. دیوان در وضعیت افغانستان میتواند در مرحله تحقیقات، رویکردی مضیق را انتخاب کند و با افشای حقیقت ضمن التیام درد و رنج بزهدیدگان و بستگان آنها از طریق حق بر دانستن حقیقت، زمینه مجازات مرتکبان جنایات جدی را فراهم نماید. در این تحقیق سعی بر آن شده است که تا ضمن توصیف «منافع عدالت» مندرج در ماده 53 اساسنامه رم، بررسی نماییم که آیا منافع صلح را باید به عنوان دلیلی برای توقف تحقیقات در وضعیت افغانستان مورد استناد قرار داد یا خیر؟.
With the withdrawal of NATO forces from Afghanistan and the Taliban's rise to power as the country's central government, the International Criminal Court's investigation of Afghanistan has undergone fundamental revisions. On the one hand, the Prosecutor of ICC declared that he has decided to "focus [his] Office's investigations in Afghanistan on crimes allegedly committed by the Taliban and the Islamic State – Khorasan Province ("IS-K") and to deprioritize other aspects of this investigation." On the other hand, as the central government, the Taliban controls the entirety of Afghanistan's territory and its military and non-military institutions and possesses the capacity for heightened violence and challenging the Court's decision. Since its inception, the ICC has encountered the dilemma of choosing between peace and justice on numerous occasions, adopting a unique approach in response to each. In some situation, it has opted for a strictly judicial solution in some, like the Sudan situation and the Omar al-Bashir case. In contrast, it has settled on a flexible attitude in handling the issue of peace in Columbia and Uganda. In dealing with the Afghanistan situation, the ICC can choose a narrow approach in the investigation phase, thereby alleviating the sufferings of the victims and their relatives through disclosing the truth supported by the right to know the truth, while at the same time paving the way for the punishment of the perpetrators of serious crimes. This study examines "the interests of justice” stipulated by article 53 of the Rome Statute. Furthermore, the article seeks to answer whether or not the interests of peace can serve as a basis for terminating the Afghanistan investigations.
ملخص الجهاز:
com چکيده : با خروج نيروهاي ناتو از افغانستان و روي کار آمدن طالبان به عنوان دولت مرکزي در افغانستان، رسيدگي به وضعيت اين کشور توسط ديوان بين المللي کيفري مورد تغييرات اساسي قرار گرفته است .
۲ با تکيه بر ماده ۱۵ اساسنامه رم، با گذشت بيش از ده سال ارزيابي اوليه دادستان از وضعيت افغانستان، در ۲۰ نوامبر ۲۰۱۷ دفتر دادستاني ديوان بين المللي کيفري از شعبه سوم مقدماتي درخواست صدور مجوز براي آغاز تحقيقات در مورد جرايم ارتکابي در سرزمين افغانستان از ۱ مي ۲۰۰۳ و همچنين جنايات مربوطه را که از ۱ ژوئيه ۲۰۰۲ در کشورهاي عضو ارتکاب يافته است ، نمود.
بند ۱ (ج) ماده ۵۳ از ذکر عواملي که مي تواند در حوزه منافع عدالت قرار بگيرند، خودداري کرده است ؛ اما عنايت به تصميم شعبه مقدماتي ديوان در خصوص وضعيت افغانستان نشان مي دهد که عواملي همچون محدوديت منابع مالي و انساني ، عدم دسترسي به شواهد و مظنونان احتمالي ، فاصله زماني قابل توجه بين جنايات ارتکابي و درخواست شروع تحقيقات و عدم همکاري دولت ها را مي توان به عنوان منافع عدالت مدنظر بند ۱ (ج) در نظر گرفت .
ICC, Pre-Trial Chamber III, “Public redacted version of “Request for authorisation of an investigation 267Bahri Khiyavi, Bahman, Heybatollah Najandimanesh & Peyman Bolouri “The Interests of Justice and The Interests ...