خلاصة:
هدف این پژوهش مقایسه فراخشم، فراتحقیر و فرا کنترل در زنان مبتلا به پراشتهایی روانی و پرخوری مفرط بود. این پژوهش از نوع توصیفی- علی مقایسهای بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه جامعه آماری شامل کلیه بیماران مبتلا به اختلال خوردن که جهت استفاده از خدمات روانشناختی در سه ماه اول سال 1400 به کلینیکهای روانشناسی و مراکز تخصصی تغذیه شهر کرج مراجعه کرده و تمایل به حضور در پژوهش را داشتند بود. روش نمونه گیری پژوهش بهصورت در دسترس بود. که تعداد 50 زنان مبتلا به پراشتهایی روانی و 50 زن مبتلا به پرخوری مفرط بهعنوان نمونه انتخاب شدند. دادهها با استفاده از مقیاس تشخیص اختلال خوردن استیک و همکاران (2000) (EDDS) و مقیاس فراهیجان میتمانسگروبر و همکاران (2009) (MES) جمعآوری شد. دادههای پژوهش به روش تحلیل واریانس ( چند متغیره) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین دو گروه از زنان مبتلا به پراشتهایی روانی و پرخوری مفرط در فرا تحقیر، فراکنترل تفاوت معناداری وجود دارد (05/0>p). همچنین بین این دو گروه از نظر فرا خشم تفاوت معناداری وجود ندارد (۰۵/۰ p). نتیجهگیری میشود بین دو گروه زنان مبتلا به پراشتهایی روانی و پرخوری مفرط در مولفههای فراهیجان چون فراتحقیر و فراکنترل تفاوت معناداری وجود دارد اما در فراخشم بین دو گروه تفاوتی دیده نشد.
The aim of this research was to compare hyper-anger, hyper-contempt, and hyper-control in women suffering from anorexia nervosa and excessive overeating. This research was descriptive-causal and comparative. The statistical population of the study included all the patients with eating disorders who were referred to psychological clinics and specialized nutrition centers in Karaj City in order to use psychological services in the first three months of 2021 and were willing to participate in the research. The research sampling method was accessible. 50 women suffering from anorexia nervosa and 50 women suffering from overeating were selected as samples. The data were collected using the eating disorder diagnosis scale of Stick et al. (2000) (EDDS) and Mitmansgruber et al.'s (2009) emotional scale (MES). The research data were analyzed by variance analysis (multivariate). The results showed that there is a significant difference between the two groups of women suffering from anorexia nervosa and excessive overeating in hyper-humiliation and hyper-control (p