خلاصة:
اصولاً بعد از طی مراحل انعقاد قرارداد که بعضا میتواند بسیار طولانی باشد، مرحله اجرا و ایفای تعهدات متقابل است که در وهله اول از قصد مصرح طرفین که بر اساس اصل آزادی قرادادها حاصل شده و در قالب اسناد قرارداد تجلی مییابد، ناشی میشود. اگرچه طرفین بنابر اصل آزادی قراردادها، مطالبات خود را در اسناد قرارداد قید مینمایند ولی این آزادیها ذیل محدودیتهای قانونی است. از سویی دیگر، رفتار طرفهای قرارداد در چگونگی اجرای تعهدات متقابل مندرج در اسناد مکتوب قرارداد بسیار مهم است. بنابراین در حقوق ایران نیز با وجود عدم تصریح، میتوان پذیرفت با احراز شرایط مزبور، رفتار بعدی طرفین در تفسیر قرارداد قابل استناد است. در قراردادهای تجاری بین المللی با توجه به رفتار قرارداد، تنها آن دسته از مذاکرات مقدماتی را می توان به عنوان اساس و مبنای تفسیر قرارداد پذیرفت که متعلق قصد مشترک رفتار طرفین باشند و یا اینکه مذاکرات مقدماتی که نهایتاً مورد توافق صریح یا ضمنی طرفین واقع نشده و یا عقد بر اساس آن منعقد نگردیده است، به دلیل عدم ارتباط با رفتار نمی تواند اساس و محور تفسیر قرار گیرد. رفتار متعاقب طرفین تنها در صورتی می تواند اساس و محور قرارداد واقع شود که در ارتباط با نحوه اجرای قرارداد و مسائل و موضوعات مرتبط با آن باشد.
Basically, after the conclusion of the contract, which can sometimes be very long, is the stage of implementation and fulfillment of mutual obligations, which arises in the first place from the authorized intention of the parties, which is based on the principle of freedom of contract and is manifested in the contract documents. Although the parties state their claims in the contract documents according to the principle of freedom of contract, these freedoms are subject to legal restrictions. On the other hand, the behavior of the parties to the contract is very important in how to fulfill the mutual obligations contained in the written documents of the contract. But it has not been widely cited in British courts. It should be noted that in all legal systems based on the rule of will of the parties in contracts, the subsequent behavior of the parties is considered the source of interpretation of the contract. Therefore, in Iranian law, despite the lack of specification, it can be accepted that by fulfilling the above conditions, the subsequent behavior of the parties in interpreting the contract can be cited. In the Convention on Sale and International Documents under study, despite the disagreement, it is accepted that the subsequent behavior of the parties can resolve the ambiguities in the contract, and explicitly the subsequent actions and behavior of the parties in interpreting the contract and clearing the ambiguity is considered.
ملخص الجهاز:
تأثير رفتار طرف هاي قرارداد در حقوق ايران و اصول اروپايي قراردادها و اسناد بين المللي محمد قلي زاده ١ تاريخ دريافت :١٨ /١٤٠٠/١٢ سهيل طاهري٢ تاريخ پذيرش : ١٤٠١/١/١٩ عليرضا مظلوم رهني ٣ چکيده اصــولا بعد از طي مراحل انعقاد قرارداد که بعضــا ميتواند بســيار طولاني باشــد، مرحله اجرا و ايفاي تعهدات متقابل اسـت که در وهله اول از قصـد مصـرح طرفين که بر اسـاس اصـل آزادي قرادادها حاصـل شـده و در قالب اسـناد قرارداد تجلي مييابد، ناشـي ميشـود.
ماده ١٠٢-٢ اصـول حقوق قراردادهاي اروپا بيان ميدارد: "در مواردي که يک طرف قرارداد قصـد نداشـته باشـد تا خود را ملتزم ـبه مفـاد قرارداد نمـاـيد، اگر طرف ديگر قرارداد دليلي اراـئه نمـاـيد مبني بر اين کـه او از اظهـارات و رفتار طرف قرارداد اين قصد را استنباط نموده است ، طرف قرارداد عليرغم عدم وجود قصد التزام ، ملزم به مفاد قرارداد اسـت " يا در تفسـير ماده ١٠٦-٢ اين اصـول در مبحث اعتماد طرفين به عنوان يک رفتار، چنان چه طرفين قرارداد با رفتارشان بر تعديل قرارداد که حاوي شرط مرجر است ، توافق نموده باشند و طرف قرارداد به صورت معقول با اعتماد بر همين رفتار اقدام نموده باشـد، در اين صـورت طرف ديگر قرارداد از اسـتناد به شـرط مرجر محروم ميشود.
در حقوق ايران همچنين به صـراحت ويژگيهاي لازم براي رفتاري که حاکي از اعلام اراده باشـد، ذکر نشـده اسـت اما با مطالعه در حقوق داخلي و تطبيق با فقه و حقوق اروپايي، از رفتارهايي که مورد پذيرش قرارگرفته ميتوان ويژگيهايي را اسـتنباط نمود از جمله اين که رفتار طرف قرارداد بايد ازروي علم و آگاهي باشـد.