خلاصة:
هدف: پژوهش حاضر با هدف اثربخشی مدل پیشگیری از بازگشت بر وسوسه و طرحوارههای هیجانی افراد مبتلا به سوءمصرف مواد در استان البرزانجام شد. روش: این پژوهش به لحاظ نحوه گردآوری اطلاعات از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل میباشد. جامعه آماری کلیه معتادان مرد مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد استان البرزبودند. با استفاده از روش نمونهگیری دردسترس آزمودنیها انتخاب شدند. دادهها با استفاده از پرسش نامه عقاید وسوسه انگیز (CBQ) و پرسشنامه طرحوارههای هیجانی لیهی (LESS) از مراجعه کنندگان جمع آوری شد. دادهها به روش آماری تحلیل کواریانس تک متغیری و چند متغیری مورد تحلیل قرار گرفت. یافتهها: نتایج پژوهش نشان داد که در مرحله پس آزمون مدل پیشگیری از بازگشت بر پایه ذهن آگاهی به طور معناداری برکاهش وسوسه و تغییر طرحوارههای هیجانی افراد مبتلا به سوء مصرف مواد نسبت به گروه کنترل تاثیر دارد نتیجهگیری: مدل پیشگیری از بازگشت میتواند وسوسه به مواد را کاهش دهد وطرحوارههای هیجانی را تغییر دهد
Objective : investigation The effect of mindfulness based relapse prevention in reducing drug craving and Emotional Schema in Patient with narcotic substances at Alborz ProvinceMethod :This research was the quasi-experimental design with pretest and posttest and control group . The population were addicted men to opiates referred to addiction treatment center at Alborz Province . Participants were selected by available sampling. Data were collected by CBQ and LESS questionnaires and analyzed covariance.Finding: The results showed that in pretest stage, preventing model toreturn significant effect on the patients’ temptation and emotion schema in compare of post test . Conclusion : prevention on return of treatment model lead to reduce of temptation of using drug and changed emotion schema