خلاصة:
یﮑﯽ از مهم‌ترین دﻏﺪﻏﻪﻫﺎی ﺑﺸﺮ، چگونگی داشتن حیاتی پاک، آرام و بی‌الایش با کمترین رنج و سختی و حیاتی جاودانه است. این ﭘﮋوﻫﺶ، با روش تحلیلی و مطالعه اسنادی، در پی پاسخ به این ﺳﺆال اﺳﺖ ﮐﻪ »ﺣﯿﺎت ﻃﯿﺒﻪ از دیﺪﮔﺎه ﻋﻼﻣﻪ ﻃﺒﺎﻃﺒﺎیﯽ و آیت‌الله مصباح به چه معنا و راههای وصول به آن کدامند؟ و اینکه حیات طیبه از نظر این دو فیلسوف چه تفاوت‌ها و تشابهاتی دارند؟ یافته‌های پژوهش حاکی که از این است که منظر علامه، حیات طیبه در همین دنیا و حیاتی جدید و مختص مردم مؤمن دارای عمل صالح است. اما از نظر آیت‌الله مصباح، نفس طیبه دارای حیات طیبه، درجاتی دارد که اگر کسی انسان بالفعل شد و به مرحله بالاتر از حیات معقول رسید، دارای حیات طیب خواهد شد. از نظر ﻋﻼﻣﻪ، یﮑﯽ از عوامل نیل انسان به حیات طیبه، عبادت و بندگی اوست که از خودشناسی وی نشات می‌گیرد، اما استاد مصباح علاوه بر خودشناسی، بر نقش کلیدی میل و گرایش فطری انسان و محبت و کشش به خداشناسی نیز تاکید دارد. همچنین ترک لذت‌های زودگذر دنیایی و نقش بندگی و پذیرش ولایت ائمه(ع) و ایمان قرین با عمل صالح را هر دو استاد در وصول انسان به حیات طیبه مؤثر می‌دانند. از منظر استاد مصباح، آنچه مطلوب بالذّات است، «ارزش ذاتی» است که مصداق آن «کمال انسان» و مصداق کمال انسان هم «تقرّب به خدا» است که اوج کمال و سیر انسان و فلسفه اصلی خلقت انسان است.
One of the most important human concerns is how to have a clean, peaceful and free life with the least suffering and hardship and an eternal life. This research, with the analytical method and document study, seeks to answer the question, "What is the meaning of Hayat Taybeh from the point of view of Ayatollah Tabatabai and Ayatollah Misbah and what are the ways to reach it?" And what are the differences and similarities of Hayat Tayyaba according to these two philosophers?The findings of the research indicate that Allameh's perspective is a righteous life in this world and a new life that is specific to the believing people with righteous deeds. But according to Ayatollah Mesbah, a good soul with a good life has degrees that if someone becomes a real human being and reaches a stage higher than reasonable life, he will have a good life. According to Alama, one of the factors for a person to achieve a good life is his worship and servitude, which originates from his self-knowledge.
(
, 
, 
)
