خلاصة:
سرقت علمی زمانی شکل میگیرد که یک فرد، ایده، متن و یا طرحی از هر حوزه اعم از کتاب، فیلم، نقاشی، عکس، موسیقی و... را که حاصل فکر و تلاش فرد دیگری است به نام خود منتشر و یا بدون ذکر نام صاحب اثر از آن استفاده نماید. در ادوار گذشته به علت کمبودن تعداد نویسندگان و افرادی که نوشتهها را داوری میکردهاند؛ پیشگیری از کپیبرداری کار دشواری نبود با اینحال، باز هم چنین جرایمی دیده میشد. اما با رشد روزافزون دانش و فناوری در عصر حاضر، مسالة سرقت ادبی نیز سیری صعودی با شیبی بسیار زیاد را تجربه کرده است. در این مقاله به بررسی متن کتاب مکتب پایایسم و مقایسة با نسخههایی از کتب مکتب اصالت کلمه میپردازیم تا مصداقها و انواع انتحال ادبی و فلسفی آن مشخص شود. پژوهش حاضر با روش کاوشگری فلسفی (با هدف ابهامزدایی و شفافسازی) به ارزیابی، مقایسه کردن و ارائة نمونههایی از متون میپردازد. یافتهها نشان میدهد نویسندة کتاب مکتب پایایسم با بهرهبردن از مفاهیم فلسفی متون کتابهایی نظیر جنس سوم، چشمهای یلدا و کلمه -کلید جهانهولوگرافیک-، جنبش ادبی 1400 (آنتولوژی فراشعرنویسان مولتیفونیک) و... همچنین با ایجاد کلیدواژههایی ساختگی سعی در رد گم کردن انتحالهای ادبی و فلسفی خود داشته اما نتوانسته از عهدة ایجاد تمایز، استقلال نوشتار، ارجاعات درونمتنی-برونمتنی و بکر بودن آن برآید در نتیجه کتاب مکتب پایایسم به عنوان یک شاخص برای معرفی یک نظریه یا جریان ادبی و فلسفی محسوب نمیشود زیرا شاخصههای آن برآیند سرقت علمی است.
ملخص الجهاز:
(همایی،1361: 361) ب) علمی دستهبندی هفتگانهی انواع سوءرفتارها و تقلبهای پژوهشی شامل: «دستبرد علمی 1 ، دستبرد به خود 2 ، دادهبافی 3 ، دروغپردازی 4 ، دستبرد علمی با تغییر زبان، سوءرفتار حرفهای 5 ، نادرستی در نام نویسندگان» (رجبزادة عصارها،1391: 40) سرقتهای علمی در کتاب مکتب پایایسم نسخهبرداری کلی اثر دیگران بدون استناد و ذکر نام صاحب اصلی اثر با ارجاع به کتاب مکتب پایایسم و تورق و توجه به عنوان آن، اولین نکتهای که توجه هر کسی را که با مکتب اصالت کلمه آشنا باشد جلب میکند عنوان اثر یعنی «مکتب پایایسم» و ساختار کلی آن و سپس مؤلفهها و در نهایت محتوای متن است که از کتب مکتب اصالت کلمه کپیبرداری شده و مؤلفههای آن بدون نام ایدهپرداز و ذکر منبع اصلی آمده است: نمونة اول: الف) «پايايسم به تفکرات و علوم نگاهی فراگیر دارد که اين نگاه به صورت «درونروایتی» دانش ادبیات يا ديگر علوم را در درون يا بیرون نسبت به هم مورد توجه قرار میدهد.
استفاده از ساختارِ آثار دیگران بدون استناد الف-1) «اصل سهمگرايی به دنبال اين است که سهمی که مطلق و نسبیگرايی از هم دارند را مشخص نمايد و بر مبنای اين سهم شق ديگری خلق نمايد که متکی بر سهم از هم است و از طرفی تفاوت يا تفاوتهای که در دو شق وجود دارد را به عنوان استثنا بپذيرد و با احترام به آنها اصل و پايه را در هر شق که نتیجة نگاه آنهاست مشخص نمايد اما در ادبیات شعر و داستان نیز دارای سهمی از هم هستند که اين سهم عبارت است از: معنا، تصوير، عاطفه، تخیل، تعشق و غیره که آدمی با برخورد زيباشناسیک با آنها دو جوی اصلی را بهوجود آورده است که يکی متکی بر زبان غیرمستقیم و استعاری که شعريت است و ديگری زبان مستقیم که پدیدآورندة داستانیت میباشد.