خلاصة:
تذییل در زبان عربی، کاربردهای ویژه و خصوصیات مختص بهخود را داراست.
مانع اصلی یادگیری، عدم توانایی دانش آموزان وعدم توانایی در درک و تعمیم مفاهیم و خلط مبحث با مباحث دیگر می باشد. تذییل در دستور زبان عربی از جمله مباحثی است که مورد عنایت نویسندههای فروان در فراوردهای ذهنیشان است، ولی بیشتر ودقیقتر پیرامون این موضوع مقالات تحقیقی را پیدانکردم بدین ملحوظ پیرامون نگارش این مقاله تصمیم گرفتم؛ که این نوشته در پی تسهیل در امر آموزش تذییل و راههای تشخیص آن است.
در دستور زبان عربی مخصوصا در بخش بلاغت زبان عربی کار برد خاص دارد، که هم به عنوان حاشیه نویسی، ضمیمه کردن، تعلیقیه، وپانوشت را گویند، تذییل در لغت به معنای «دامن دار کردن» و «مطلبی را در پایین صفحه کتاب نوشتن» است. در اصطلاح فنّ بلاغت؛ تذییل در جمله؛ یعنی آوردن جملهای مستقل به دنبال جمله اول که با آن، هممعنا است تا تاکیدی برای منطوق و مفهوم جمله اول باشد. اگر جملهای در پی جملات دیگر بیاید و با آنها هممعنا باشد، آن را تذییل میگویند. این امر برای تاکید منطوق (چیزی که لفظ آن در عبارت، ذکر شده است.) یا مفهوم جملات پیشین میآید.
ملخص الجهاز:
در اصطلاح فَنّ بلاغت؛ تذییل در جمله؛ یعنی آوردن جملهای مستقل به دنبال جمله اول که با آن، هممعنا است تا تأکیدی برای منطوق و مفهوم جمله اول باشد.
پیشینه تحقیق تذییل در علم بلاغت زبان عربی مورد عنایت بوده واز جایگاه برخور دار است، ولی در مورد آن دیگاههای متفاوت وجود دارد قزوینی در کتاب خویش در باب اطناب از آن سخن به میان آورده، ولی جرمانوس در فراودههای ذهنیاش که به اسم بلوغ الارب فی علم الأدب است در آن طوری شرح نموده است که: متکلم برای تحقق کلامی که ارایه کرده به یک جملهی زائده دیگر متوسل میشود وضمن آن جملهی قبلی خویش این را بیان میکند من هم خواستم جهت وضاحت بیشتر این موضوع مقالهی حاضر را تحقیق کنم.
ارزش این مقاله به گونه علمی و تحقیقی تذییل وراههای تشخیص علم بلاغت زبان عربی دو زبان را مورد بررسی وکاوش قرار داده و نکاتی را نیز در مورد ویژگیهای تذییل بلاغت زبان عربی بیان کرده است که خود راه گشای بهتر برای فهم تذییل زبان مذکورمیباشد.
در اصطلاح علوم بلاغت عربی؛ تذییل آوردن جملهای مستقل به دنبال جمله اول که با آن، هممعنا است جهت تأکیدی برای منطوق و مفهوم جمله اول باشد.
تذییل گاهی برای تأکید مفهوم است مانند شعر آتی: {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} (ماهیار،243:1389).
بطور خلاصه میتوان اشارات داشت: تذییل در زبان عربی یکی از جمله فنون بلاغت است که جملهی ماقبل خود را تأکید میکند.