خلاصة:
این پژوهش با هدف طراحی مدل جهت بررسی رابطه بین اهداف پیشرفت، خودکارآمدی و راهبردهای فراشناختی با پیشرفت تحصیلی انجام شد طرح پژوهش توصیفی-همبستگی با تکنیک معادلات ساختاری و جامعه آماری آن دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز همدان به تعداد ۴۷۸۱۰ نفر بودند. حجم نمونه با استفاده از فرمول تاباچنیک و فیدل (2007) 110 نفر مشخص و بهصورت طبقه ای نسبی با طبقه بندی دانشجویان بر اساس دانشکده و جنسیت انتخاب شد. داده های موردنیاز با استفاده از پرسشنامههای جهتگیری هدف الیوت و مک گریگور (2001)، خودکارآمدی تحصیلی جینکز و مورگان (1999)، راهبردهای فراشناختی داوسون و مکاینری (2004) و عملکرد تحصیلی فام و تیلور (1999) گردآوری و با رگرسیون خطی در متن تحلیل مسیر و با نرم افزار AMOS- نسخه 21 تحلیل شد. نتایج نشان داد که مدل اصلاح شده برازش مطلوبی دارد. نتایج ضریب همبستگی چندگانه نیز نشان داد که کلیه متغیرهای پیش بین در مدل در نظر گرفته شده درمجموع توانایی پیش بینی 0/58 از واریانس پیشرفت تحصیلی را داشته است. همچنین سه بعد هدف پیشرفت، شامل عملکرد-گرایشی، تسلط-گرایشی و تسلط-اجتنابی بر پیشرفت تحصیلی بهصورت مثبت و مستقیم تاثیر دارد. مولفه کوشش خودکارآمدی نیز بهصورت مثبت و مستقیم بر پیشرفت تحصیلی تاثیر دارد اما مولفههای استعداد و بافت بر پیشرفت تحصیلی تاثیر ندارد. نهایتا راهبرد فراشناختی کنترل (0/01 p) و نظم دهی (0/01 p) بهصورت مثبت و مستقیم بر پیشرفت تحصیلی تاثیر دارد.