واکاوی جایگاه نوستالژی در ادبیات داستانی مهاجرت ایران با تأکید بر نویسندگان زن منتخب (اکرم پدرام‌نیا، نسیم وهابی، فهیمه فرسایی، فریبا صدیقیم) مقالة

مؤلف: مطبوعی نژاد، مهرزاد ؛ منگلی، ماندانا ؛

پژوهش زبان و ادبیات فارسی بهار 1402 - شماره 68 ، ب (Ministry of Science/ISC (‎24 صفحة - من 103 إلی 126 )

الکلمات المفتاحية: نوستالژی ادبیات مهاجرت اکرم پدرام‌نیا فریبا صدیقیم نسیم وهابی فهیمه فرسایی. نوستالژی ادبیات مهاجرت اکرم پدرام‌نیا فریبا صدیقیم نسیم وهابی فهیمه فرسایی. مهاجر داستان زنان بـا بـه

fa en

خلاصة:

یکی از مهم‌ترین جلوه‌های ادبیات مهاجرت، مؤلفۀ نوستالژی است. مسئلۀ اساسی این تحقیق پاسخ به این پرسش است که چنین مؤلفه‌ای در ادبیات داستانی زنان به چه شکلی منعکس شده است؟ تعدد زنان نویسنده مهاجر ایرانی و همچنین صاحب سبک بودن برخی از آنها در ادبیات داستانی مهاجرت، اهمیت و ضرورت چنین مطالعه‌ای را نشان می‌دهد. هدف پژوهش این است که با روش توصیفی- تحلیلی به بررسی جایگاه مؤلفۀ نوستالژی در داستان‌هاي برگزیده و شاخص که از زنان داستان‌نویس مهاجر پس از انقلاب اسلامی هستند، پرداخته شود. فرضیۀ پژوهش این است که نوستالژی یکی از مهم‌ترین و شاخص‌ترین مؤلفه‌های فرمی و محتوایی در آثار مورد بررسی است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که نوستالژی در آثار اکرم پدرام‌نیا با توصیف دقیقی از گذشته، مخاطب را به فضای گذشته می‌برد و این نوستالژی یادآور فرد خاصی است. تکنیک دیگری که پدرام‌نیا به منظور ایجاد حس نوستالژی از آن بهره می‌گیرد، ایماژ است. نوستالژی در آثار نسیم وهابی از جنبۀ یک فضا -مثل فضای جنگ- روایت می‌شود. نوستالژی در آثار فهیمه فرسایی به شکلی آزاردهنده برای شخصیت‌های داستان نمود می‌یابد. در آثار فریبا صدیقیم، نوستالژی به موقعیت‌هایی دلالت دارد که فرد با دوستان و نزدیکانش تجربه کرده است. در آثار صدیقیم، نوستالژی به اشیا و مکان‌ها دیده نمی‌شود. ویژگی مهم بازتاب نوستالژی در آثار صدیقیم این است که وقایع نوستالژیک به شکل سیال ذهن نشان داده می‌شود و راوی به شکلی از گذشته سخن می‌گوید که گویی هم‌اکنون در حال رخ دادن است.

ملخص الجهاز:

ويژگي مهم بازتاب نوستالژي در آثار صديقيم اين است کـه وقـايع نوسـتالژيک بـه شکل سيال ذهن نشان داده ميشود و راوي به شکلي از گذشته سخن ميگويد که گويي هم اکنون در حال رخ دادن است . فرضيۀ پژوهش نيز ايـن اسـت کـه نوسـتالژي يکي از مهم ترين و شاخص ترين مؤلفه هاي فرمي و محتوايي در آثار مورد بررسي است . اين مقاله کوشيده اسـت کـه بـا بهـره بـردن از روش تحقيـق تطبيقي، مؤلفه هاي يکسان و مشترک ادبيات مهاجرت را در دو رمان منتخـب پـژوهش ، بررسي کند. در همين داستان، عادل براي دوست فرانسوياش، ديديه ، از زلزلـۀ منجيـل صـحبت ميکند، از اين که با وقوع زلزله و تکان خوردن پنجرههـا بـه زيـر پتـو رفتـه اسـت و در هنگام جنگ و شنيدن صداي موشک باران نيز به ياد زلزله افتاده و طبـق عـادت گذشـته پتو را روي خودش ميکشيده است : «-آره، مثلا يادم است موقع زلزله اي که در شمال ايران اتفاق افتـاد، آخـر شـب بـود. ويژگي مهم بازتاب نوستالژي در اثر «من يک زن انگليسي بودهام » اين است که وقايع نوستالژيک به شکل سيال ذهن نشان داده ميشود و راوي بـه شـکلي از گذشـته سـخن ميگويد که گـويي هـم اکنـون در حـال رخ دادن اسـت . ويژگي مهم بازتاب نوستالژي در آثار صديقيم اين اسـت که وقايع نوستالژيک به شکل سيال ذهن نشان داده ميشود و راوي به شکلي از گذشـته سخن ميگويد که گويي هم اکنون در حال رخ دادن است .

استلام ملف الإرجاع :
(پژوهیار, , , )

تحميل
تحميل HTML

رابط قصير:

صفحة:

دخول / الاشتراک

تحتاج الدخول لعرض محتوى المقالة. إذا لم تكن عضوًا ، فتابع من الجزء الاشتراک.

دخول