خلاصة:
شاهنامه بزرگ ایلخانی، تأثیرات سیاسی و اجتماعی این دوره را به خوبی نشان می‌دهد و مغولان با به تصویر کشیدن خود در هیئت پادشاهان و قهرمانان اسطوره‌ای ایران باستان عرصه جدیدی از مقبولیت و مشروعیت ایلخانان را فراهم کردند و دیوان‌سالاران، وزراء و مستوفیان ایرانی با حمایت و قرار دادن شاهان مغول در قالب شاهان اسطوره‌ای ایرانی بر آن شدند تا حاکمان غاصب و سفاک را فّره ایزدی ببخشند و آنها را قدرت الهی داده و اطاعت از آنان را واجب و تسلط و چیرگی آنها را بر تمدن ایرانی مشروع جلوه دهند. در این شاهنامه پنج نگاره به موضوع بهرام گور در موقعیت‌های گوناگون پرداخته است و با توجه به همنامی بهرام گور با ایزد بهرام، خدای جنگ در ایران باستان به نظر می‌رسد که استفاده از این ایزد با قصد و منظور خاص سیاسی مورد استفاده قرار گرفته است. در این راستا هدف پژوهش: پیدا کردن علت حضور مغولان در هئیت بهرام در نگاره‌های شاهنامه بزرگ ایلخانی است. سوال اصلی این پژوهش این است که: مغولان از به تصویر کشیدن بهرام گور در شاهنامه چه هدفی را دنبال می‌کنند و علت حضور حکمرانان مغول در هیئت بهرام چیست؟ با بررسی‌های صورت گرفته بر روی موضوعات این نگاره‌ها به این نتیجه می‌رسیم که مغولان با قرار دادن خود در هیئت بهرام قصد ایجاد اینهمانی در ذهن ایرانیان را داشتند تا با بهره‌گیری از چهره پادشاهانی همچون بهرام به مقبولیت، محبوبیت و مشروعیت آنها کمک کنند. این پژوهش توصیفی- تحلیلی و به روش کتابخانه‌ای صورت گرفته است.
The Grand Ilkhani`s Shahnameh reflects the political and social effects of the Ilkhans' kingdom well. By portraying themselves as a group of kings and mythical heroes of ancient Iran, the Mongols provided a new narrative of acceptability and legitimacy for the Ilkhans, the chiefs of the court, and ministers. By supporting and placing the Mongol kings as mythical Iranian kings, the Iranian Mustafians decided to make the usurper and tyrannical rulers look like Yazidi. Mustafians gave them divine power and made obedience to them obligatory to make their domination look legitimate in Iranian civilization. In this five-page Shahnameh, Bahram-Gur is discussed in various situations. Given that Bahram-Gur owned the same name as Bahram, the god of war in ancient Iran, it seems that this name was chosen for a specific political purpose. This research aims to discuss the reason for the presence of the Mongols in Bahram's delegation in the paintings of Ilkhani's Shahnameh Bozur. Based on the research conducted on the subjects of these paintings, we conclude that by imagining themselves in Bahram's delegation, the Mongols intended to build an identity for themselves in Iranians' minds. They wanted to gain acceptance, popularity, and legitimacy by using the face of the kings like Bahram. This descriptive-analytical research has been done using the library method.
(
, 
, 
)
