خلاصة:
میانگین طول گفته (MLU) مقیاسی برای ارزیابی و توصیف نظاممند رشد زبان در کودکان بهشمار میرود. هدف از این پژوهش آن است که به شیوه توصیفی-تحلیلی به مقایسه رشد زبان در کودکان فارسیزبان و فارسی-ترکیزبان به کمک این شاخص نحوی بپردازد. برای انجام این پژوهش، 30 کودک فارسیزبان و 30 کودک فارسی-ترکیزبان در سه گروه سنی 37-46، 47-56 و 57-66 ماهه انتخاب شدند. پس از گردآوری نمونههای زبانی، تحلیل دادهها با نرمافزار آماری SPSS انجام شد. یافتههای پژوهش حاضر، نشاندهنده همبستگی بالا بین دو شاخص میانگین طول گفته بر حسب تکواژ و واژه است. این نتیجهگیری با یافته پارکر (2005) مبنی بر اینکه به شکل مؤثری میتوان از یکی از این دو شاخص بهجای دیگری برای اندازهگیری رشد زبان در کودکان استفاده کرد، همسو است. از سوی دیگر، تنها در بازه سنی 57-66 ماهه بین دو گروه زبانی فارسیزبان و فارسی-ترکیزبان تفاوت قابل ملاحظهای در رشد زبان کودکان دیده میشود. این نتیجهگیری، یافتههای پژوهشهایی از قبیل دالگرِن و همکاران (2017) مبنی بر برتری عملکرد کلامی کودکان تکزبانه به کودکان دوزبانه را مورد تأیید قرار میدهد. هر دو گروه زبانی در سنین پایینتر عملکرد کلامی مشابه دارند و روند رشد زبانی مشابهی را به موازات افزایش سن نشان میدهند.
Mean length of utterance (MLU) is a measure of systematic assessing and describing of language development in children. This study aims to compare language development in Persian and Persian-Turkish Preschoolers by this syntactic measure in a descriptive-analytical method. To do so, 30 Persian and 30 Persian-Turkish preschoolers were selected from 3 age groups of 37-46, 47-56, and 57-66 months. After collecting language samples, data analysis was done by SPSS statistical software. Results show the high correlation between MLUm and MLUw. This supports Parker’s (2005) finding indicating that MLUm and MLUw can be effectively and interchangeably used to measure language development in children. On the other hand, there’s a significant difference between Persian and Persian-Turkish Preschoolers language development only at the age of 57-66 months, this is in line with the findings of some research such as Dahlgren et al. (2017) indicating the verbal performance superiority of monolingual children over their bilingual peers. The verbal performance of two language groups is the same at the earlier ages and they show similar language development with their age increasing.