خلاصة:
مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مدیریت زمان برایان تریسی بر کاهش وابستگی به فضای مجازی و بهبود سازگاری تحصیلی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان در دوران کرونا صورت گرفت. طرح پژوهش نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون-پسآزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشگاه فرهنگیان خواجه نصیر کرمان در سال تحصیلی 1400-1401 بود. 40 نفر بهروش نمونهگیری هدفمند بهعنوان نمونه انتخاب و بهصورت تصادفی در یک گروه آزمایش (20 نفر) و یک گروه کنترل (20 نفر) قرار گرفتند. گروه مداخله طی 8 جلسه تحت آموزش مدیریت زمان برایان تریسی 90 دقیقهای و بهصورت گروهی هفتهای یکبار قرار گرفتند. اما در مورد گروه کنترل در این مدت مداخلهای انجام نشد. پرسشنامه وابستگی به فضای مجازی خواجه احمدی و همکاران و پرسشنامه سازگاری تحصیلی بیکر و سریاک در مورد آنها اجرا شد. میزان پایایی با روش آلفای کرونباخ در پرسشنامه وابستگی به فضای مجازی 87/0 و پرسشنامه سازگاری تحصیلی 80/0 گزارش شد و روایی هر دو پرسشنامه نیز مورد تأیید قرار گرفت. جهت توصیف دادهها از شاخصهای مرکزی میانگین و انحراف معیار و آزمون تحلیل کوواریانس با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 23 استفاده شد. نتایج نشان داد آموزش مدیریت زمان برایان تریسی موجب کاهش وابستگی به فضای مجازی و بهبود سازگاری تحصیلی شد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، آموزش مدیریت زمان برایان تریسی بر کاهش وابستگی به فضای مجازی و بهبود سازگاری تحصیلی مؤثر بود. بنابراین این مداخله میتواند برای کاهش مشکلات دانشجویان دانشگاه فرهنگیان در شرایط بحرانی، مورد استفاده قرار گیرد.
The aim of this study was to investigate the effectiveness of Brian Tracy's time management training on reducing dependence on cyberspace and improving the academic adjustment of Farhangian University students during the Corona period. The research design was quasi-experimental pre-test-post-test with a control group. The statistical population was all students of Farhangian University of Khajeh Nasir in Kerman in the academic year 2022. 40 people were selected as the sample by targeted sampling method and randomly assigned to an experimental group (20 people) and a control group (20 people). The intervention group underwent 90 minutes of Brian Tracy time management training in 8 sessions once a week. However, no intervention was performed on the control group during this period. The cyberspace dependency questionnaire of Khajeh Ahmadi et al. And the Baker and Cyriac educational adjustment questionnaire were administered to them. The reliability level of Cronbach's alpha method was reported as 0.90 in the virtual space dependence questionnaire and 0.80 in the academic adjustment questionnaire, and the validity of both questionnaires was confirmed. In order to describe the data, central indexes of mean and standard deviation and multivariate covariance analysis test were used using SPSS version 23 software. The results of analysis of covariance showed that Brian Tracy's time management training reduced dependence on cyberspace and improved academic adjustment. According to the results of the present study, Brian Tracy's time management training was effective in reducing dependence on cyberspace and improving academic adjustment. Therefore, this intervention can be used to reduce the problems of Farhangian University students during the Corona.
ملخص الجهاز:
سازگاري تحصيلي به وضعيتي گفته مي شود که دانشجو رفتار خود را به تدريج و از روي عمد و ياد غير عمد تعديل مي کند تا با شرايط 1- Demircioğlu & Göncü Köse 2- Luppicini & Alotaibi 3- Cho, Levesque-Bristol & Yough 91 تحصيلي و پيشرفت هاي لازم آموزشي و تحصيلي موجود سازگاري نمايند (کشت ورز و اوجي نژاد، ١٣٩٩).
بنابراين ، پژوهش حاضر به دنبال پاسخگويي به اين سوال است که آيا آموزش مديريت زمان برايان تريسي بر کاهش وابستگي به فضاي مجازي و بهبود سازگاري تحصيلي دانشجويان دانشگاه فرهنگيان در دوران بحران کرونا تاثير دارد؟ روش پژوهش روش پژوهش نيمه آزمايشي باطرح پيش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود.
٤٠ نفر از جامعه مذکور که پس از اجراي پرسشنامه هاي پژوهش نمره بالايي در پرسشنامه وابستگي به فضاي مجازي و همزمان نمره پايين پرسشنامه سازگاري تحصيلي داشتند به 1- Werdini, Suroso & Meiyutariningsih 2- Chen et al 3- Choi & Park 93 روش نمونه گيري هدفمند به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفي در يک گروه آزمايش (٢٠ نفر) و يک گروه کنترل (٢٠ نفر) قرار گرفتند.
شاخص هاي توصيفي متغيرهاي پژوهش در گروه هاي آزمايش و کنترل (رجوع شود به تصویر صفحه) بر اساس نتايج جدول ٢، در گروه آزمايشي در مقايسه با گروه گواه ، نمرات پس آزمون متغير وابستگي به فضاي مجازي نسبت به پيش آزمون داراي کاهش و سازگاري تحصيلي نسبت به پيش آزمون داراي افزايش است که نشان از تاثير آموزش مديريت زمان برايان تريسي ميباشد.