خلاصة:
چین با آغاز به کار شی جین پینگ به عنوان رئیس جمهور بیش از پیش به دنبال تعریف جایگاه برتری از خود در نظام بین‌الملل است. در همین راستا یکی از مهم‌ترین ابزار‌های پکن برای گسترش نفوذ اقتصادی-سیاسی در مناطق گوناگون جهان ابتکار «کمربند-راه» است که با حوزه‌های زیرساختی کلان و همه‌جانبه خود تعریفی نوین در زمین بازی بین قدرت‌های برتر نظام بین‌الملل یعنی جمهوری خلق چین و ایالات متحده آمریکا ایجاد کرده است. در همین راستا آمریکا در زمان ریاست جمهوری جو بایدن با همراهی متحدین بین‌المللی‌اش در «گروه ۷» طرح رقیب «ساخت جهانی بهتر» را برای رقابت با ابتکار چینی مطرح کرده است که از همان اهرم‌های زیرساختی ولی ماهیت متفاوت سیاسی، اقتصادی و ایدئولوژیک بهره‌مند است. پژوهش پیش رو قصد بررسی این سوال را دارد که آمریکا به همراهیِ متحدین اصلی خود در این ابتکار با چه راهبرد‌هایی به دنبال رقابت با طرح چینیِ «کمربند-راه» و مهار پکن است. فرضیه ای که در پاسخ مورد ارزیابی قرار می‌گیرد این است که دو «قدرتِ مستقر» و «قدرتِ چالشگر» عرصه بین‌الملل در قالب این طرح‌ها با توجه تفاوت ماهوی در ابعاد سیاسی، اقتصادی، ایدئولوژیک و ارزشی خود در رقابت راهبردی برای برتری در سطح بین‌المللی هستند. این پژوهش با استفاده از نظریه «مکتب واقع‌گرایی» به دنبال تبیین سبک رقابت راهبردی آمریکا و چین به عنوان قدرت‌های بزرگ نظام بین‌الملل است. پژوهش حاضر مبتنی بر تبیین توصیفی-تحلیلی است و جمع آوری داد‌ه‌ها نیز با استفاده از اسناد و مدارک معتبر در اندیشکده‌ها و موسسات تحقیقاتی راهبردی بین‌المللی صورت گرفته است.
China is increasingly seeking to define its superior position in the international system during Xi Jinping's administration. In doing so, one of the main strategies of Beijing to expand its economic-political influence in around the world is the “Belt and Road Initiative” (BRI), which is a comprehensive infrastructure plan that could be game-changer in the current Great Power competition of the international system between the United States and the People's Republic of China. Regarding this issue, the U.S. during the presidency of Joe Biden, together with its international allies in the “Group of 7” (G7), proposed a rival global initiative with the same infrastructural factors called “Build Back Better World” (B3W) to compete with the Chinese one. This research aims to examine the extent of how much the U.S., along with its main allies, could compete with the Chinese plan through different strategies. The main finding of the research is that the “Established Power” and the “Rising Power” of international system are in a strategic competition for global supremacy in conducting these initiatives with different spheres of political, economic and ideological worldviews. By applying the “Realism School” theory, the research examines the strategic competition between U.S. and China as the great powers of the International System. Based on the research question, the methodology of the paper is qualitative data analysis and the data has been collected from library sources, statements and valid documents from think tanks and international strategic research institutes.
(
, 
, 
)
