ملخص الجهاز:
"وی نتیجه میگیرد که مفهوم بیناگرایی که در اوایل سده بیستم میلادی در پرتو تحولات اجتماعی و با ت$کید بر نجات روح انسانها، از طریق تفسیر لفظی انجیل ابداع شد، در بعد منفی آن به عنوان مفهومی غیر مفهومی غیر منطبق با واقعیت در توصیف دولت ایران و حرکتهای مشابه دیگر به کار گرفته شده است.
سؤال اساسی در این تحقیق آن است که کیفیت انطباق احیاگری اسلامی با توسعه سیاسی به چه گونه است؟ محقق در بخش نخست به تعریف تجدید حیات سنت دینی پرداخته و بدنبال آن، عوامل مؤثر در احیای سنت دینی را مورد بررسی قرار میدهد.
عقلانیت به عنوان مهمترین شاخص توسعه سیاسی در بخشی دیگر مورد بررسی قرار میگیرد و جایگاه تعقل در اسلام و نقش عقل در تشخیص موضوعات، عناوین پسین را به خود اختصاص میدهد .
¨ بحران هویت و سیاستهای توسعه در ایران نویسنده در این مقاله ابتدا به بررسی مفهوم و مبانی نظری بحران هویت از دیدگاه اندیشمندان و جامعه شناسان غربی پرداخته و سپس تعابیر مختلف از «بحراان هویت» را مورد شناسایی قرار می دهد."