سرمقاله؛ زندگی در هزارتوی قصه‌ها افتتاحية

داستان نويسان به تعبيري شکارچياني هستند که موضوع و مضمون داستان هايشان را از متن زندگي شکار مي کنند شايد همانند انسان اوليه اي که يورش يک حيوان وحشي را به حيوان ديگر مي ديد و يا خود در معرض آن حمله قرار مي گرفت و مي گريخت و با اميد به رهايي يا ترس از گرفتار شدن و روايت اين بيم و اميد اگر رها مي شد و مي گريخت بنيان قصه اي مي شد براي تعريف شدن. و به تعبيري در غم و شادي همه ي انسان ها سهيم است گرسنگي يک کودک بيافزايي او را آزار مي دهد و شادي انساني ديگر در جايي ديگر از جهان او را شاد مي کند و او مي تواند راوي اين غم ها و شادي ها باشد و از تجربه هاي ديگران بهره بگيرد.