خلاصة:
زندگی اجتماعی بر محور اصول و آداب و قوانین و روابطی تنظیم شده است. لذا اجتماعی بودن انسان نیز مقتضی آن است که روابط خود را با دیگران بشناسد و به درستی سامان دهد. از این رو بخش بزرگی از احکام و قوانین عقلانی و اخلاقی به حوزه رفتار اجتماعی انسانها و چگونگی ساماندهی ارتباطات آنان باز میگردد.از آیات کریمه قرآن استفاده میشود که اجتماعی بودن انسان در متن خلقت و آفرینش او پیریزی شده است. در این راستا، امروزه با گسترش فضای مجازی و فناوری های ارتباطی و اطلاعاتی، اهمیت روابط اجتماعی و رعایت اصول آن بیش از پیش اهمیت یافته است. قرآن کریم در خصوص تاثیر فن آوری ارتباطات در روابط اجتماعی، به بحث در خصوص اصلولی می پردازد که دارای اهمیت بنیادی است.آیات قرآن، الگویى براى ارتباطات کلامى میان فردى به حساب مىآیند. نوع روش تحقیق توصیفی – تحلیلی و بر مبنای روش کتابخانه ای است.
AbstractThe impact of communication technology on social relations from the perspective of the Holy QuranSocial life is based on principles, customs, laws and relationships. Therefore, human being sociable also requires that he knows his relations with others and organizes them properly. Therefore, a large part of the rational and moral rules and laws are related to the social behavior of humans and how to organize their communication. The verses of the Qur'an are used to show that human sociality is based on the text of his creation. In this regard, today with the expansion of virtual space and communication and information technologies, the importance of social relations and observing its principles has become more important. Regarding the impact of communication technology on social relations, the Holy Quran discusses a principle that is of fundamental importance.Quranic verses are considered as a model for verbal communication between individuals. The type of research method is descriptive-analytical and based on the library method.
ملخص الجهاز:
سفارش به صبر اجتماعي در کنار صبر فردي و نيز مرابطه همگاني در آيه آخر سورة آل عمران : " يا أّيها اّلذين آمنوا اصْبروا وصابروا ورابطوا واّتقوا اللّه لعّلکمْ تفْلحون "؛ تأکيد بر اداي عمومي و به جماعت نماز جمعه به عنوان نماد عبادت اجتماعي و مصداقي از مهمترين دستور عبادي دين اسلام (نماز) در هر هفته و در وقت معين در حضور هم و در محضر امام جامعه " إذا نودي للصّلاة من يوْم اْلجمعۀ فاسْعوْا إلي ذکْر الّله وذروا اْلبْيع "؛ فرمان به حج " فيه آيات بينات مقام إبراهيم و من دخله کان آمناً ولله علي الناس حج البنت من استطاع إلْيه / سيلاً و من کفر فإنّ الّله غنيّ عن اْلعالمين " " در آن نشانه هايي روشن [از توحيد و حکمت و رحمت خداوند است و از آن جمله ] مقام ابراهيم است و هر که به آنجا وارد شود در امان است و خدا را بر عهده مردم [ اين حق ] است که آن خانه را قصد کنند و اعمال حج آنجا را به جا آورند البته بر کسي که بتواند به سوي آن راه يابد و هر که کفران نمايد[ بداند که ] حتماً خداوند بي نياز از جهانيان است "؛ و فرمان به حرکت و افاضه در آن از هرجا که عموم مردم مي روند "ثم أفيضوا من حيث أفاض الناس " همگي نمادهايي قابل ارائه براي اين موضوع است که قرآن ، دستورات خود را در بستر جامعه جاري مي کند و در انديشه تحقق آنها در عرصه گستردة اجتماع است .