خلاصة:
هدف مقالة حاضر پاسخ به این پرسش است که شیوة مقابله با فشارهای روانی و مشکلات در ادب تعلیمی فارسی با تکیه بر حکایت «شیر و نخجیران» در مثنوی تا چه حد با شیوه‌های مقابلة فولکمن و لازاروس قابل انطباق است؟ روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است. داده‌ها با مطالعة منابع کتابخانه‌ای و همچنین، داده‌های مبتنی شیوة تودورف در سلسله‌بندی داستان و پرسشنامة سبک‌های مقابله‌ای (WCQ)لازاروس و فولکمن برای دریافت راهبرد مقابله استفاده شد. نتایج تحلیل داده‌های حاصل از پرسشنامه و مطالعات کتابخانه‌ای نشان داد راهکار مولوی برای مقابله با فشارهای روانی مطابق با سبک مقابله‌ای مسأله‌مدار لازاروس و فولکمن است که با حل مدبرانة مسأله و مسئولیت‌پذیری و جست‌وجوی حمایت اجتماعی، فشار روانی موجود در حکایت از بین می‌رود و مسألة واهمه از مرگ به شکل مدبرانه حل می‌شود. همچنین، نتایج نشان داد در این داستان از شیوة مسأله‌مدار مثبت و از سبک مقابله‌ای هیجان‌مدار به شکل کم‌رنگ بهره گرفته شده است.
The purpose of this study is to answer the question, to what extent the coping methods concerning psychological tensions in Persian didactic literature are adaptable to problem-focused and emotion-focused stress management skills of Lazarus and Folkman, based on the story of “The Lion and the Prey” in Masnavi. The research method employed in this study is analytical-descriptive, similarly applying Todorf's method in the hierarchy of the story and Lazarus and Folkman's coping skills questionnaire to determine the coping strategies. The results confirm that the coping skills stated in this story are consistent with Lazarus and Folkman's problem-focused method, and the psychological tensions in the story are eliminated by deliberately resolving the problem, taking responsibility, and seeking social support. Furthermore, the emotion-focused coping methods are likewise, yet moderately used.
(
, 
, 
)
