خلاصة:
ازجمله پیش نیازهای تفسیر قرآن، در اختیار داشتن قرائت ابلاغ شده از سوی پیغمبر (ص) است، با توجه به اهمیت موضوع، اساس این پژوهش، جمع آوری قرائات در آیات جزء بیست و یکم از قرآن براساس تفسیر طبری است؛ ابن-جریرطبری صاحب تفسیر «جامع البیان عن آی القرآن» در تفسیر آیات به مسئلۀ اختلاف قرائات توجه داشته است،آنچه در این نوشتار بدان پرداخته شده است، مقایسه این قرائات با قرائات موجود در تفاسیر مختلف از امامیه و اهل تسنن و دریافت این مطلب که آیا صاحب نظران دیگر، قرائت ترجیحی طبری را تأیید می کنند یا خیر و این که توجیهات طبری در پذیرش قرائت خاص خود برچه معیارهایی استوار است. تأمل درتفسیرطبری ما را به ضوابط و معیارهای ترجیح قرائات نزد ایشان می‌رساند؛ از مهم ترین این معیارها عبارتند از: 1. موافقت با رسم الخط مصحف؛ 2. موافقت با ادبیات عرب؛ 3. اجماع قراء؛ 4. هماهنگی قرائت با سیاق؛ 5. افصیحیت و اقوائیت قرائت؛ 6. مطابقت قرائت با روایت.
One of the prerequisites for the interpretation of the Qur'an is to have the recitations communicated by the Prophet, considering the importance of the subject, the basis of this research is to collect the recitations in the verses of the twenty-first part of the Qur'an based on the interpretation of Tabari; Ibn Jarirtbari, author of the commentary "Jami al-Bayan an Ai al-Qur'an" has paid attention to the issue of different readings in the interpretation of the verses, what is discussed in this article is to compare these readings with the readings found in different interpretations of the Imamiyyah and the Sunnis and to understand this matter. Whether other experts confirm Tabari's preferred reading or not, and what criteria Tabari's justifications for accepting his own reading are based on. Reflecting on Tabari's interpretation brings us to the criteria and criteria for the preference of recitations according to him. The most important of these criteria are: 1. Agreeing with the script of the Mushaf; 2. agreement with Arabic literature; 3. Reader consensus; 4. Coordination of reading with the context; 5. The eloquence and eloquence of recitation; 6. Matching the reading with the narration.
ملخص الجهاز:
بـا توجـه بـه اهمیـت موضوع ، اساس این پژوهش ، جمع آوری قرائات در آیات جزء بیسـت و یکـم از قـرآن براسـاس تفسـیرطبری اسـت ، ابـن جریر طبری صاحب تفسیر«جامع البیان عن آی القرآن » در تفسیر آیات به مسئلۀ اختلاف قرائات توجه داشته اسـت ، آنچـه در این نوشتار بدان پرداخته شده است ، مقایسه این قرائات با قرائات موجود در تفاسیر مختلف از امامیه و اهل تسنن اسـت و دریافت این موضوع که آیا قرائت ترجیحی طبری، هماهنگ قرائت های دیگر قراء و مورد تأیید صاحب نظران در ایـن زمینه قرار گرفته است یاخیر؟ و این که توجیهات طبری در پذیرش قرائت خاص خود برچه معیارهایی استوار است .
مقایسه قرائت ترجیحی طبری با مفسران شیعه و سنی دراین قسمت برخی مباحث قرائی که درپنج سورة «عنکبوت ، روم ، لقمان ، سجده ، احزاب ازجزء بیست و یکم قرآن ازطریق طبری نقل شده بیان می گردد و سپس با نظرات مفسران از شیعه و اهل تسنن مقایسه می گردد تا اگر اختلافی وجود دارد، دلیل اختلاف بررسی گردد و اگر قرائتها تطابق داشت ؛ شاید بتوان نتیجه گیری کردکه این خود دلیلی برقوت قرائت نقل شده ازسوی این مفسر است .
مفسران شیعه : قراء واژه «غَلبت » را با فتح غین و واژة «سیغلبون » را باضمه بریاء قرائت کرده اند، دراین صورت ، مفهوم آیه این است که روم بر ریف شام غلبه پیداکردند و مسلمانان به زودی برآنها غلبه پیدا خواهندکرد(قمی مشهدی، ١٣٦٨ش ،١٧/١٠؛ طباطبایی، ١٣٨٩ش ، ٢٣٢/١٦).
(
, 
, 
)
