خلاصة:
الگوی اقتصاد مقاومتی یک الگوی اسلامی، با توجه به ظرفیتها، توانایی ها، منابع مالی و انسانی است که در صدد پوشش نقاط ضعف جامعه و از طرفی دیگر توانایی اتکا بر نقاط قوت اقتصاد داخلی می باشد، در این راستا، تحقق پیدا می کند که نیت، عمل و وسیله ی رسیدن به اهداف اقتصادی، در جهت منافع مسلمین باشد و بر اساس قاعده ی نفی سبیل می بایست راه های سلطه اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی، کشورهای اجنبی بر ممالک اسلامی مسدود شود، لذا ما در این تحقیق از یک سو به بررسی قصد و نیت در عقود در راستای مقاصد شارع پرداخته و از سوی دیگر به تهدیداتی که ازجانب کشورهای سلطه گر بر اقتصاد کشورهای اسلامی می تواند وارد شود با توجه به بیانات مقام معظم رهبری و حضرت امام خمینی (ره) پرداخته ایم، تا طرق سوء استفاده و نقاط ضعف پوشش داده شود و جامعه اسلامی اقتصادی مقاوم در برابر تهدیدات دورنی و بیرونی(اجنبی) داشته باشد.
The model of resistance economy is an Islamic model, considering the capacities, abilities, financial and human resources that seeks to cover the weaknesses of society and on the other hand the ability to rely on the strengths of the domestic economy, in this regard, is realized that The intention, action and means of achieving economic goals are in the interests of Muslims, and according to the rule of denying the mustache, the ways of economic, political, cultural and social domination of foreign countries over Islamic countries should be blocked. On the one hand, we have examined the intentions of the contracts in line with the intentions of the Shari'a, and on the other hand, we have dealt with the threats that may be posed by the countries dominating the economy of Islamic countries, according to the statements of the Supreme Leader and Imam Khomeini. To cover the ways of abuse and weaknesses and to have an Islamic economic society resistant to internal and external (foreign) threats.
ملخص الجهاز:
اینکه در قاموس المحیط گفته مکر ، خدیئه ، و در صحاح آمده مکر ،احتیال ، و خدیعه هر دو معنای غالب را در نظر گرفته اند)(دهخدا، ١٣٨٨ش ، ج ١٧: ٦٧) ٢- خدعه ، خدعه از لحاظ معنایی با مکر و حیله ، نیت بد داشتن ، نیرنگی که در جنگ بکار می رود، خداع و مخادع یعنی حیله گر و حقه باز و خدیع به معنای کسی است که در دوستی به او اعتماد نمی توان کرد (ابن منظور، همان ، ج ٨ : ٦٣) «کلمه خدعه ، کلمه ای است قرآنی، هم معنا با حیله ، و مشتقات آن که ٨ بار در آیات مختلف بکار رفته است » (عبدالباقی، ١٣٦٤ق : ٢٢٧) همچنین در لغت نامه دهخدا آمده است «خدعه به معنی مکر و فریب است و خدیعه به معنی خدعه ، مکر و حیله می باشد که خدایع جمع خدعه است (دهخدا، ١٣٣٨ ش ، ج ٤: ٣٠٦) ٣-کید، کید هم همانند مکر هم بصورت مثبت و هم به صورت منفی در، ممدوح و مذموم ، در اهل لغت آمده است اما آنچه به ذهن متبادر می شود همان معنای مذموم آن در درجله اول می باشد، کید، نیرنگ ، تزویر، بدسگالی، وکیدی از روی مکر و حیله ، (سیاح ، پیشین : ١٧٧٠) «کید نوعی حیله است که گاهی مذموم وگاهی ممدوح است هرچند در مذموم بیشتر است بهتر است آنرا در ممدوح بودن ، تدبیر معنا کنیم مثل «کذالک کدنا لیوسف » (یوسف ٧٦) (راغب اصفهانی، ١٣٨٧ش : ٢٥) از آنچه بیان شد به وضوح قابل روئیت است که تمامی نیات و اعمالی که در آن مکر، خدعه و حیله و امثال آن به معنای مذموم بکار رفته باشد وبا روح شریعت سازگاری نداشته باشد به لحاظ اسلام باطل و عمل به آن حرام می باشد لذا، هنگامی که با رویکرد جامعه شناختی به این واژه ها و نوع آسیب هایی که می توانند به جامعه مسلمین وارد کنند نگاه شود در می یابیم کلیه ی فریبهایی که منجر به آسیب اقتصادی به نظام اسلامی شود نه تنها از درجه ی اعتبار ساقط است بلکه عقوبت الهی نیز خواهد داشت در این راستا کلیه ی حیلی که تحت عنوان فرار از ربا صورت می گیرد و ضربه به نظام اقتصادی ممالک اسلامی وارد می نماید باطل و حرام می باشد موید این نظر ، بیانات معمار بزرگ انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی (ره ) همسو با برخی از دیگر فقهای امامیه در منع استفاده از حیل ربا می باشد.