خلاصة:
هدف پژوهش حاضر مقایسه شاخصهای زبانی بین کودکان نابینا و کمبینا بوده است. روش پژوهش توصیفی- زمینه یابی است. جامعه آماری شامل کلیه دانشآموزان نابینا و کمبینای مدارس و مراکز استثنایی که در سال تحصیلی 96-95 مشغول به تحصیل بودند، میباشد. گروه نمونه شامل 20 دانشآموز کمبینا (دختر و پسر که از عینک استفاده میکنند) و 20 دانشآموز نابینای (دختر و پسر) پایه اول و دوم ابتدایی در محدوده سنی 7 سال تا 8 سال و 11 ماه در شهر زنجان به روش نمونهگیری در دسترس است. ابزار گردآوری دادهها، خرده آزمونهای ویژه کودکان با آسیب بینای (خرده آزمون واژگان ربطی، واژگان شفاهی، تقلید جمله، تکمیل دستوری، تمایز گزاری کلمه و تحلیل واجی) آزمون رشد زبان TOLD-P: 3 استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شده است. نتیجه دادهها تفاوت معناداری را در شاخصهای زبانی بین کودکان کمبینا و نابینا نشان داده و با 95% اطمینان تمام سوالها تایید شد. با توجه به این نتایج میتوان گفت که شاخصهای زبانی بین کودکان نابینا و کمبینا تفاوت دارد و کودکان کمبینا عملکرد بهتری نسبت به کودکان نابینا از خود نشان میدهند.