خلاصة:
پژوهش حاضر چگونگی بازتولید نمادهای اساطیری خون، گیاه و گیسو را در ارتباط با اسطورة شهید‌شونده به شکل تلفیقی در رمان‌های معاصر بررسی می‌کند. برای دستیابی به این هدف، نخست به منظور شناسایی اصالت نحوة تلفیق، آن‌ها را در داستانِ سیاوش شاهنامه بررسی و سپس با توجه به میزان مطابقت، شیوه و دلیل دگردیسی این نمادهای اساطیری را در سه رمان معاصر با داستان سیاوش در شاهنامه تحلیل نموده است. جامعۀ آماری تحقیق، متون اساطیری و چند رمان‌ِ معاصر و نمونۀ تحقیق، داستان سیاوش در شاهنامه و سه رمان سووشون، حیرانی و منِ او است که با روش نمونه‌‌گیری هدفمند انتخاب‌شده‌اند. پژوهش حاضر با روش توصیفی ـ تحلیلی بر آن است این نمادهای اساطیری متأثر از خط فرهنگی، عناصر و مناسبات درونی خود در رمان تغییر کرده و بازتولید شده اند. نتایج ضمن تأیید باززایی این مثلث نمادین در ادبیات داستانی معاصر و بررسی روند تحولِ آن، بر آن است که ساختار آن با وجود تفاوت در زمینه باززایی(زمان، مکان و موقعیّت) ثابت مانده است، امّا اجزاء، زمینه و کارکرد شخصیّتی و معنایی آن دچار دگردیسی شده است و دال محور شناخت آن با توجه به سه عنصر تغییر، شکستگی، دگرگونی و ادغام بازتولید شده‌اند.
The present study examines three mythological symbols of blood, plant and long hair, which are related to mythological characters who become martyrs, in contemporary Persian novels. To achieve this goal, first the symbols are examined in the story of Siyavash in Shanameh, and then the transformation of these mythological symbols in three contemporary novels is analyzed. The statistical population of the research is the story of Siyavash in Shanameh and three novels Suvashun, Bewilderment (Heirani) and His Ego (Man-e-oo) that have been selected by the purposeful sampling method. The present research, by using the descriptive-analytical method, aims to state that the mythological symbols (blood, plant and long hair) have been changed and reproduced in all three novels under the influence of the culture and internal relations of the society. The results, while confirming the regeneration of these mythological symbols in Persian contemporary fiction, show that despite the temporal, spatial and positional differences, their structure remains the same, but the components, context and semantic function undergo transformation and according to the elements of change, fracture and integration have been reproduced.
(
, 
, 
)
