خلاصة:
در دهه های اخیر، مفهوم خودپنداره تحصیلی به عنوان یکی از مولفه های اساسی توسعه دانش آموزان در سیاق آموزشی مورد توجه قرار گرفته است. خودپنداره تحصیلی نقش بسزایی در پیشرفت تحصیلی، افزایش اعتماد به نفس، و تعامل مثبت با محیط تحصیلی ایفا میکند. این موضوع اهمیت بیشتری پیدا کرده است زیرا دانشآموزان با مهارتهای روان شناختی مختلف میتوانند خودپنداره تحصیلی خود را بهبود بخشند. با گسترش روزافزون رقابت در عرصه تحصیلی، اجتنابناپذیر است که دانش آموزان با چالشها و استرسهای مختلف مواجه شوند. در این شرایط، مهارتهای روان شناختی میتوانند به عنوان ابزاری کارآمد در تقویت خودپنداره تحصیلی عمل کنند. اما تاکنون، پژوهشهای کافی در زمینه ارتباط مهارتهای روان شناختی با خودپنداره تحصیلی دانش آموزان انجام نشده و این ارتباط به نحو کافی مورد بررسی قرار نگرفته است. بررسی ارتباط مهارتهای روان شناختی با خودپنداره تحصیلی دانشآموزان از اهمیت ویژهای برخوردار است. توسعه این مهارتها میتواند بهبود یافته در نتایج تحصیلی، کاهش فشارهای روانی، و توسعه انگیزش تحصیلی منجر شود. در این راستا، این پژوهش با هدف ارائه راهکارها و راهبردهایی برای تقویت خودپنداره تحصیلی دانش آموزان از طریق توسعه مهارتهای روان شناختی انجام میشود. این مقاله به بررسی ارتباط مهارتهای روان شناختی با خودپنداره تحصیلی در دانش آموزان میپردازد. با بررسی مفاهیم خودپنداره تحصیلی و مهارتهای روان شناختی، این مقاله تلش میکند تا ارتباطات بین این دو عامل را روشنسازی کرده و راهکارهایی برای تقویت خودپنداره تحصیلی از طریق توسعه مهارتهای روان شناختی ارائه نماید.