بررسی روش تدریس E7 مقالة

از جمله کسانی که به روش ساخت گرایی توجه ویژهای داشتند ژان ژاک روسو بود. او معتقد است، یادگیرنده باید خود به پدیده ها معنا دهد و شیوه عمل و فعالیت را خود تعیین نماید و یا جان دیویی بر محیط یادگیری، محیط و تجریه مستقیم تاکید داشتند و آقای برونر نیز بر عملیات ویژه دهنی که از تجارب متفاوتی عاید می شد راغب بوده و یا آقای پیاژه بر جذب و انطباق و تعادل جوی نظر داشتند و آزوبل به شگ لگیری ساختارهای ذهنی پافشاری می کردند. ساخت گرایان به طرز ساختن یا پدیدآوری دانش بر مبنای تجارب شخص ی، ساختهای ذهنی و باورها تاکید میکردند و این ذهن است که دنیای خاصی را برای انسان م یسازد. از نظر آنان هیچ جهانی واقع یتر از دیگری نیست و دنیای هرکسی برخود او واقعیتی ملموستر دارد. بر اساس نظریه ساختگرایی هیچ واقعیت یا هستی به طور مستقل وجود ندارد. همه واقعیتها وابسته به ذهن عامل های شناسایی )انسانها( هستند و ذهن اساس و ابزار تعیبر و تفسیر رخدادها، اشیاء چشم اندازه های جهان است و چنین تفسیرها و تعبیرهای دانش را بنیان می نهند.