خلاصة:
عبدالله موصلی از نویسندگان ضدشیعه، اثری در نقد اعتقادات و مواضع اجتماعی-سیاسی شیعیان، موسوم به حتی لاننخدع نوشته و در یکی از بخشهای آن کتاب، ضمن منزوی و سازشکار دانستن شیعیان، اعتقاد دارد آنان از انجام هرگونه قیام علیه ظالمان و حاکمان مستبد خودداری و انجام آن را موکول به بعد از زمان ظهور امام مهدی مینمایند. موصلی در این راستا به دستهای از احادیث شیعه تمسک میکند که در آنها، از قیام و خیزش سیاسی در زمان قبل از قیام ولیعصر نهی شدهاست. موصلی درادامه با استناد به همین روایات و برخی گزارشهای تاریخی قابل خدشه، سعی دارد چهرهای از شیعه نشان دهد، که همواره دشمن اهلسنت بوده و هنگام مشاهده قیام آنان علیه کفر و مبارزه با کفار، نهتنها به یاری مجاهدان سنی نمیشتابد، بلکه ترتیبی نیز اتخاذ میکند تا اهلسنت در مبارزهٔ خود متحمل شکست شوند و پیروز این میدان، عوامل کفر باشند. این نوشتار ضمن بررسی احادیث مورد استناد موصلی و تبیین محتوای حقیقی آنها و همچنین اثبات برخورداری شیعه از روحیهٔ استکبارستیز در زمان قبل از ظهور و بعد از آن، به این نکته نیز متذکر خواهد شد که شیعه در طول تاریخ، اهلسنت را در عرصههای مختلف ازجمله نبرد حق علیه باطل، یاری و از ایشان حمایت کردهاست.