خلاصة:
سوزاندن گازهای همراه افزون بر هدررفت حجم عظیمی از منابع انرژی (معادل 8 درصد مصرف کل گاز کشور در سال)، موجب گرم شدن منطقه و آلودگی های زیست محیطی زیاد مانند آلودگی آب های سطحی، تهدید حیات و گریزان شدن جانوران منطقه و کاهش عبور پرندگان مهاجر، تخریب بافت و کاهش قابلیت خاک و نیز افت کیفی زیستگاه ها می شود. آمارهای بین المللی نشان می دهد ایران در سال 2021، بعد از روسیه و عراق، بیشترین میزان سوزاندن گاز در مشعل ها را داشته است. این در حالی است که کشورهایی مانند عربستان سعودی، کویت و امارات با سرمایه گذاری در این زمینه ، بخش زیادی از مشعل های خود را خاموش کرده اند. نظر به روند فزاینده مصرف گاز در کشور، نیاز میادین نفتی به تزریق گاز، نیاز مبرم به تولید برق و مسایل زیستی محیطی رو به افزایش در استان های جنوبی، همت جدی در اجرای طرح های موثر جمع آوری گازهای همراه بیش از پیش ضرورت یافته است. صنعت نفت ایران اکنون دو برنامه اصلی شامل واگذاری پروژه های جمع آوری گازهای همراه نفت به بخش خصوصی و هلدینگ های پتروشیمی را در نظر دارد. برای اثربخشی بیشتر در این باره، به کارگیری راهکارهای 1 وضع قوانین شفاف و حمایتی در زمینه خرید گازهای همراه نفت، فروش و انتقال محصولات تولیدی از گازهای همراه، 2 استفاده از سیاست های تشویقی برای سرمایه گذاری در زمینه جمع آوری گازهای مشعل و 3 تعیین نهاد نظارتی برای رصد حجم گازهای در حال سوختن در مشعل ها توصیه می شود.
ملخص الجهاز:
تحلیل مقایسهای وضعیت کشورمان در جمعآوری گازهای همراه (گاز مشعل) یونس خداپرست پیرسرایی 1 چکیده سوزاندن گازهای همراه افزونبر هدررفت حجم عظیمی از منابع انرژی (معادل 8 درصد مصرف کل گاز کشور در سال)، موجب گرم شدن منطقه و آلودگیهای زیستمحیطی زیاد مانند آلودگی آبهای سطحی، تهدید حیات و گریزان شدن جانوران منطقه و کاهش عبور پرندگان مهاجر، تخریب بافت و کاهش قابلیت خاک و نیز افت کیفی زیستگاهها میشود.
سرمایهگذاری در جمعآوری این گازها در کشورهای تولیدکننده نفت که سهم زیادی از کل گازهای همراه تولیدشده جهان را به خود اختصاص دادهاند، بسیار حائز اهمیت است؛ زیرا از سویی با جمعآوری آنها بخشی از نیاز این کشورها به گاز برطرف و از سوی دیگر، حتی امکان افزایش حجم صادرات گاز طبیعی نیز فراهم میشود.
سرمایهگذاری در جمعآوری این گازها، در کشورهای تولیدکننده نفت که سهم زیادی از کل گازهای همراه تولیدشده جهان را به خود اختصاص دادهاند، بسیار حائز اهمیت باشد؛ زیرا با جمعآوری آنها بخشی از نیاز این کشورها به گاز برطرف میشود و همچنین، آلودگی ناشی از سوزاندن این گازها نیز کاهش مییابد.
با توجه به رشد مصرف گاز در کشور، عدم افزایش عمده تولید گاز در سالهای آینده به دلیل اتمام توسعه فازهای پارسجنوبی و همچنین، پایین بودن سهم ایران در بازار جهانی گاز، جمعآوری گازهای مشعل میتواند بهعنوان منبع جدیدی در راستای تأمین گاز مصرفی داخل و همچنین، افزایش صادرات گاز مورد استفاده قرار گیرد و امنیت انرژی و اقتصادی کشور را ارتقا دهد.