خلاصة:
تبیین اصول و اهداف سیاست موازنه قدرت ایران در شبکه سازی امنیتی خلیج فارس هدفی است که در پرتو پرسش اصلی یعنی: «سیاست موازنه قدرت ایران در شبکه سازی امنیتی خلیج فارس مبتنی بر چه اصول و اهدافی می‌باشد؟» سعی دارد با روش تحلیلی- توصیفی مبتنی بر داده‌های کتابخانهای، متغیرهایی چون موازنه قدرت و شبکه سازی را در جغرافیای خلیج فارس با تمرکز بر سیاست جمهوری اسلامی بررسی نماید. یافته‌های مقاله نشان می‌دهد: جمهوری اسلامی با تلاش در راستای کاهش نگرانی‌ها و حل و فصل تعارضات، همراه با اجرای سیاست منافع محور و تاکید بر اعتمادسازی در روند همکاری‌های منطقه‌ای با کشورهای حوزه خلیج فارس تلاش می‌نماید که از گسترش تنش‌های درون منطقه‌ای جلوگیری به‌عمل آورد. سرانجام، وقتی اعتماد متقابل بین اعضا شکل گرفت می‌توان از مکانیزم‌هایی برای امضای توافقنامه‌های دو یا چندجانبه مرتبط با امنیت منطقه استفاده کرد. جمهوری اسلامی ایران در قالب این استراتژی تلاش کرده تا کشورهای خلیج فارس را به این باور برساند که؛ نخست با هیچ تهدید امنیتی از سوی ایران مواجه نیستند و در وهله دوم هر نوع خطری برای امنیت ایران، تهدیدی برای کل امنیت کشورهای منطقه است. سیاستی که با رویکرد شبکه سازی از سوی جمهوری اسلامی توانسته موازنه قدرت را حفظ و امنیت را به طور مطلوبی در کشور حفظ کند.
The purpose of this article is to explain the principles and goals of Iran's power balance policy in the Persian Gulf security network. The main question asks: What are the principles and goals of Iran's power balance policy in the security network of the Persian Gulf?The findings of the article show: Iran is trying to reduce concerns and resolve conflicts, along with the implementation of an interest-oriented policy and emphasis on building trust in the process of regional cooperation with the Persian Gulf countries. To prevent intra-regional tensions.Finally, when mutual trust is formed between members, mechanisms can be used to sign bilateral or multilateral agreements related to the security of the region. In the framework of this strategy, the Islamic Republic of Iran is trying to make the countries of the Persian Gulf region believe that;that, firstly, they do not face any security threat from Iran, and secondly, they believe that any kind of danger to the security of Iran is a danger and threat to the entire security of the countries in the region. Based on this, Iran relates the insecurity in the region to the existence of foreign forces. and considers the expansion of economic cooperation as a basis for the formation of regional cooperation and interactions.The method of writing a descriptive article is analytical.
ملخص الجهاز:
جمهـوري ١٤٠٢/٠٨/٠٩ اسلامي ايران در قالب اين استراتژي تلاش کرده تا کشورهاي خليج فارس را به ايـن بـاور برسـاند کـه ؛ صص : ٦٩-٣٧ نخست با هيچ تهديد امنيتي از سوي ايران مواجه نيستند و در وهله دوم هـر نـوع خطـري بـراي امنيـت ايران ، تهديدي براي کل امنيت کشورهاي منطقه است .
در حاليکه کشورهاي عرب حـوزه خلـيج فارس خواهان حضور قدرت هايي همانند ايالات متحده و اتحاديه اروپا در خليج فارس ميباشـند، جمهوري اسلامي ايران با اتخاد سياست عدم تعهد و اعلام مخالفت با حضور نيروهاي خـارجي در منطقه ، در صدد ايجاد ترتيباتي مستقل از قدرت هاي فرامنطقـه اي و بـا اتکـا بـه دولـت هـاي منطقـه ميباشد.
پس شبکه سازي با حفظ اقتدار و با نيت توازن سـازي قـدرت در منطقـه در مقابـل حضـور هژمـون مداخله گر قرار مي گيرد و در نهايت در جهت تغيير در تـوازن قـدرت بـا اهـرم هـايي کـه از ايـن ٤٢ سال شانزدهم | شماره شصت و يکم | زمستان ١٤٠٢ رويکرد به دست مي آورد سعي در تقابل با اين نيروي مداخله گر و هژمـون دارد.
مقابله با گسترش حضور آمريکا در خليج فارس در شرايطي که آمريکا درصدد افزايش حضور نظامي و به دنبال تشکيل ائتلافي براي برقراري امنيت مطلوب خود در منطقه است ، جمهوري اسلامي ايران قاعـدتا نمـيتوانـد نسـبت بـه يکـي از ٥٨ سال شانزدهم | شماره شصت و يکم | زمستان ١٤٠٢ حياتيترين دروازه جهاني خويش و استراتژيک ترين نقطه امنيتي کشور بي اعتنا باشد.
(
, 
, 
)
