تاریخچه ی معادلات درجه ی یک ودو و سیرپیشرفت آن مقالة

تا اوایل قرن نوزدهم، یعنی حدود سه هزار سال پیش، «جبر» عبارت بود از فن حل کردن معادله‌های چند جملهای عمدتا با درجه حداکثر چهار. موضوع‌هایی از قبیل نمادگذاری این گونه معادلات، نوع ریشه‌های آن‌ها و قوانین حاکم بر دستگاه‌های عددی گوناگونی که ریشه‌ها عضو آن‌ها بودند، در این چارچوب مورد بررسی قرار میگرفتند. همه این موضوع‌ها را روی هم با عنوان «جبر کلاسیک» میشناختند (اصطلاح «جبر» بعدا در قرن نهم میلادی وضع شد.). در دهه‌های آغازین قرن بیستم بود که جبر به شکل مطالعه دستگاه‌های اصل موضوعی تکامل یافت و طولی نکشید که این رهیافت اصل موضوعی، «جبر جدید» یا «جبر مجرد» نام گرفت. گذر از جبر کلاسیک به جبر جدید در قرن نوزدهم رخ داد. خوارزمی با کتاب جبر و مقابلۀ خود علمی را پایه ریزی کرد که پـیش از وی سابقه نداشت. ارزش این ابتکار، یا به تعبیر بهتر اختراع، چه از نظر علمـی و چـه از نظر فرهنگی و نژادی بیش از آن است که به تصور آید.