خلاصة:
در این مقاله ما به لحاظ تاریخی چارچوب معرفتشناختی آموزش ریاضی را بررسی میکنیم، که فرهنگ را ایجاد میکند. پایان
نامه ها در مورد شیوه های زندگی ما این ایده را دنبال میکنیم که بدنهای توانا در مورد تحصیل به عنوان تولیدکننده مردم نیز
فکر کنندبهعنوان تفاوتها و تقسیمبندیهای آنها علیرغم تلاشها برای درج. دو لحظه تاریخی در آموزش ریاضیات ایالات متحده
بررسی می شود: قبل از جنگ جهانی دوم و اصلاحات معاصر. ما هر لحظه را به عنوان مجموعه ای از شیوه های فرهنگی در مورد
بررسی می کنیم کودک چه کسی است و باید باشد، و استدلال می کنند که توانمندسازی بدن، ویژگی های عادی سازی و آسیب
شناسی را در بر می گیرد بودن و عمل کردن همانطور که در این دو لحظه تاریخی به تصویر می کشیم، این شیوه ها در طول
زمان تغییر می کند. جابجایی آموزشی تمرینها تمایل دستیابی به جامعهای با توانایی ریاضی را از طریق ایجاد تواناییها مجددا
تنظیم میکنند، اما هرگز به طور کامل تثبیت نمیکنندبدن به عنوان نوشته های برنامه درسی. به تصویر کشیدن پیوسته اجسام
ریاضی بر روی یک پیوستار دارای توانایی افتراقی دربه اصطلاح "وحدت" همه کودکان نشان می دهد که چگونه شیوه های برنامه
درسی فراگیر در آموزش ریاضی به طور همزمان زندگی های غیرقابل زندگی را ایجاد می کند که دیده می شود و دوباره شکل می
گیرد