خلاصة:
نظام آموزش و پرورش نسبت به سرنوشت کودکان» رشد و تکامل موفقیت آمیز آنان و جایگاه آنها در جامعه علاقه مند و نگران شخصیتی, آنچنان که باید پیشرفت و تعالی یابند . ما شاهد این هستیم که معلمان تازه نفس اغلب همانطور رفتار می کنند که معلمانشان با آنها رفتار می کردند و این کار اشتباه است. اگر این رفتار ادامه داشته باشدء دانش آموزان به صورت انفعالی تربیت می شوند و معلمان باید این را بدانند که اگر واقعا خیر و صلاح دانش آموزان را می خواهند؛ به جای اینکه به آنها ماهی بدهند. ماهی گیری را یادشان بدهند و یا به تعبیر دیگر از شهید مطهری: (من ستایشگر معلمی هستم که اندیشیدن را به من آموخت, نه اندیشه ها را). مطالعات نشان می دهد که برنامه های آموزشی فعلی در پرورش اندیشیدنء پرسشگری و درست انتقاد کردن کارایی مطلوبی ندارند.