تعریف انسان کامل و انسان شناسی از دیدگاه حافظ و مولانا مقالة

انسان کامل سرچشمه همه معارف اولیا و انبیا در باب خداوند است , بلکه او خود حقیقت الهیه ابدی است. انسان و انسان شناسی از موضوع های محوری آثار مولانا و حافظ است. تمام موضوعات دیگری که در آثار آنان مطرح و بررسی شدهاند بی گمان با موضوع انسان ارتباط دارند. انسان کامل یعنی آن انسانی که قهرمان همه ارزش های انسانی است. شعر حافظ چون آیینه ی تمام نمای روح و روحیه و عقیده و سلیقه و نگاه و نگرش او به انسان و جهان و طبیعت و ماوراء طبیعت است. انسانهایی که در تمام جهات انسانی خود به کمال رسیدهاند همواره منبع فیض الهی می باشند و همچون طبیبانی آگاه و دلسوز، در پی درمان امراض و بیماری های جسمی و روحی نوع بشر میباشند و بدون چشم داشت پاداشی، در مسیر هدایت بشر گام بر می دارند که به تعبیر مولوی هیچ عصر و زمانی نیست که از وجود چنین رهبران و هادیان روحانی خالی باشد و می گوید «همین افراد مکمل و برگزیدگان حق انـد کـه در هر دوره و زمانی به صورتی و کینونتی خاص برای هدایت و دستگیری بشر ظهور میکنند