خلاصة:
هر دورهای نظام ارتباطی و معنایی خاص خود را دارد و به تبع آن نوع جدیدی از آگاهی را موجب میشـــود. مدرنیته واقعیت مطلق را به چالش میکشد و حد و مرزی برای آن قائل نمیشود. در واقع تفاوت دنیای معاصر و مدرنیته با گذشته و سنت در شیوه روایتگری تخیل معاصر از امر و دنیای واقع است. در عصر مدرن واقعیتها بازسازی میشوند و این مجازیسازیها و فرا واقعیتها دنیای دیگری را واقعی تر از واقعیت موجود و ملموس گذشته ایجاد میکنند. در این پژوهش تلاش شده است تا عنصر تخیل از جنبه معاصر بودن و ویژگیهایی که بر آن حاکم هست بررسی شود و به شناختی از انسان معاصر و نحوه تخیل پردازی وی برسیم تا در نمایش رادیویی که اصلیترین عنصر آن تخیل است، به نوعی تعامل با مخاطب خود برسیم. در همین راستا پژوهش حاضــر بر مبنای روش کتابخانهای و مصــاحبه عمیق و همچنین بررســی یک نمونه موردی، برنامه لایف افتر لایف ١از شبکه رادیویی بیبی سی٢٢ انجام شده است. اهم یافتهها نشان میدهد که انسان معاصر به واقعیت امروز بسنده نمیکند و به دنبال ماورای آن و دنیای فرا واقعیت هاست و این خوی پرسشگری و انکار واقعیت یک ظرفیت بالقوه برای ماست. مشخص شد که بااستفاده از سکوت دراماتیک استفاده از موسیقی برای شکستن و تقطیع فضا، حذف جزئیات و نگاه به پدیدهها از چند زاویه متفاوت، میتوان مخاطب دنیای مدرنیته را در راســتای تخیل پردازی هر چه بیشــتر وی با خود همراه کرد و دســت به کارگردانی تخیل زد.