خلاصة:
شیوع کرونا در اواخر سال ١٣٩٨ باعث تعطیلی مدارس و کوچ دانش آموزان به فضای مجازی شد، هر چند که آموزش مجازی تا حدودی جور آموزش حضوری را کشید و به نوعی باعث شد تا آموزش تعطیل نشود، اما زیانهایی نیز به همراه داشت که هم اکنون برخی از دانش آموزان در مقاطع مختلف به فضای مجازی اعتیاد پیدا کردهاند و حتی ساعتها از وقت خود را در شبکه های اجتماعی میگذرانند و یا با بازیهای هوشمند خود را سرگرم میکنند بدون اینکه متوجه بشوند به آن اعتیاد پیدا کرده اند. اعتیاد به اینترنت و استفاده بیش از حد برای همه خصوصا دانش آموزان و نوجوانان که در حال رشد هستند، مضر است چراکه باعث ایجاد بیماریهای مرتبط با چشم و حتی باعث ایجاد کمردرد و ناراحتیهای ستون فقرات و چاقی و به طور کلی بیماریهای جسمانی و حتی سلامت روان میشود. فناوری اطلاعات و سرعت بالای انتشارآن موجب شده است بخش زیادی از زمان، فکر و انرژی کودکان و نوجوانان همه جوامع با فرهنگهای مختلف، درکنار رایانه و بر سر بازیهایی که در فرهنگ دیگری ساخته شده صرف شود. امروزه بازیهای رایانهای یکی از پرمصرفترین و مهمترین ابزار سرگرمی کودکان و نوجوانان به شمار میآیند که به مقدار زیادی در خانوادهها گسترش یافته و مشکلاتی را به وجود آورده است. از جمله این مشکلات را میتوان آسیبهای جسمانی (وابستگی و اعتیاد، آسیب به چشمها) و آسیبهای روانی-اجتماعی (انزواطلبی، تنبل شدن چشم) را نام برد. همچنین راهکارهایی برای جلوگیری از این مشکلات ارائه شده است که نمونهای از آنها عبارتند از: آموزش مهارتهای لازم به نسل جوان، بازنگری جدی در قوانین و مقررات کلوپ و گیم نتها، تاسیس مرکزی برای ساخت و طراحی و تدوین بازیهای رایانهای مناسب. بنابراین باتوجه به اهمیتی که امروزه بازیهای رایانهای در زندگی انسان پیدا کرده است. هدف این مقاله این است که آسیبهای بازیهای رایانهای شناسایی و راهکارهایی برای آن بیان شده است تا از بروز و گسترش این آسیبها جلوگیری شود. در بررسیهای انجام شده آسیبهای جسمانی و روانی-اجتماعی به عنوان دو آسیب مهم شناسایی شدهاند که در ادامه ی مبحث به توضیح بیشتر و ارائه راهکارهایی برای مقابله با این دو آسیب پرداخته شده است.