خلاصة:
در سراسر جهان، سلامت زندانیان مورد توجه نظامهای حقوقی کشورهای مختلف است. در این راستا، اکثر کشورها موادی را در مجموعه قوانین داخلی خود به سلامت زندانیان اختصاص دادهاند. هنگامیکه مسئله سلامت زندانیان مطرح میشود، اهمیتی دوچندان پیدا میکند. دلیل این اهمیت، علاوه بر مکان مورد بحث، به عناصر حق سلامت برمیگردد. در بیشتر کشورها، استانداردهای موجود در مورد وضعیت حقوق زندانیان، پایین و در مواردی دهشتبار است. در بعد بینالمللی، سلامت زندانیان، هم در اسناد بینالمللی عام و هم در اسناد بینالمللی خاص، مورد تاکید قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر، بررسی تطبیقی «ارتقاء حق سلامت زندانیان در قوانین داخلی ایران و اسناد بینالمللی» بوده که با روش جمعآوری اطلاعات از طریق فیشبرداری و مراجعه به منابع کتابخانهای انجام شده است. پرسش اصلی تحقیق این است که در مسیر ارتقاء سلامت زندانیان، چه چالشهایی در قوانین وجود داشته و چه تفاوتها و شباهتهایی بین قوانین داخلی ایران و اسناد بینالمللی وجود دارد؟
The health of prisoners is the concern of the legal systems of different countries around the world, and in this regard, most of the countries have dedicated articles to the health of prisoners in their domestic laws. The issue of health becomes doubly important when it comes to prisoners. The reason for this importance goes back to the elements of the right to health in addition to the discussed location. In most countries, existing standards regarding the status of prisoners' rights; are low and in some cases terrifying. In the international dimension of prisoners' health, it has been emphasized both in general international documents and in specific international documents. The purpose of the current research is a comparative study of "enhancement of prisoners' right to health in Iran's internal laws and international documents"; the data collection was done by the method of note-taking and reference to library resources. The main question of the research is, what challenges are there in the laws in the way of improving the health of prisoners? And what are the differences and similarities between Iran's domestic laws and international documents?
ملخص الجهاز:
آیین نامه اجرایی سازمان زندان ها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور مصوب ١٤٠٠ نیز طی مواد مختلف و متعدد به ضرورت و لزوم تأمین نیازهای مختلف بهداشتی متهمان و محکومان اعم از بهداشت فردی، روانی و عمومی در محیط انواع مؤسسه های کیفری، توجه و اهتمام نموده است (کرامت و جعفریان ، ١٣٩٢، صص ٥٣-٧٥).
حق بر سلامتی ، تنها دو بار در اسناد بین المللی مورد اشاره قرار گرفته است ؛ یک بار در مقدمه اساسنامه سازمان جهانی بهداشت و بار دیگر، هنگامیکه ماده ١٢ میثاق بین المللی حقوق اقتصادی-اجتماعی و فرهنگی به "مسئولیت های خاص دولت ها در ارتباط با سلامت " 1.
بارزترین نمود و شاخص ترین بیان از تعهدات دولت ها در خصوص حق بر سلامتی را میتوان در ماده ١٢ میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مشاهده نمود که بهره مندی از بالاترین استاندارد قابل حصول سلامت جسمی و روانی را به رسمیت میشناسد (سید موسوی ، ١٣٩٩، ص ٢٧٣).
اعلامیه اصول اساسی رفتار با زندانیان در ماده ٩ به رعایت حق بهره مندی آنان از خدمات بهداشتی به شرح زیر تأکید کرده است : «زندانیان باید به خدمات بهداشتی موجود در کشور، بدون تبعیض از جهت وضعیت حقوقی آنان ، دسترسی داشته باشند» ( Basic Principles for the Treatment of Prisoners Adopted ٩ :Art ,١٩٩٠ December ١٤ of ٤٥/١١١ and proclaimed by General Assembly resolution).