خلاصة:
بررسی کارایی و رئولوژی بتن برای جلوگیری از انسداد در لوله های بتن ریزی و عبور از بین آرماتورهای متراکم امری ضروری است، فشار پمپ، طول لوله و مقدار جذب آب سنگدانه به دلیل تغییر در خواص رئولوژی بتن حائز اهمیت میباشد. رفتار رئولوژی بتن تازه، تحت تاثیر درجه حرارت قرار دارد. این امر مشکل مهمی در بتن خود تراکم است. تی تغییرات کوچک در درجه حرارت، سبب از دست دادن قسمت قابل توجهی از خواص جریان می شود، از این رو باید توجه داشت که دما عامل مهمی است که در رئولوژی اثرگذار هست. تغییرات در تنش جاری شدن و لزجت خمیری مخلوط با درجه حرارت، نشان روند مبهم وابسته به سیمان و سطح مخصوص سیمان هست. بنابراین از آنجا که دما، نقش مهمی در هیدراتاسیون سیمان و رئولوژی بتن خودتراکم دارد باید در نظر گرفته شود. اغلب روش های منتشر شده در طراحی بتن خود تراکم، سعی در بهینه سازی دانه بندی و مقدار سیمان، برای بهینه کردن جریان و پایداری موفق خمیر، ملات و بتن تازه دارند. بر اساس نتایج به دست آمده در دماهای مختلف، با افزایش سیمان از تنش جاری شدن مخلوط ها کاسته می شود که برای بتن با سیمان های 440 و 460 کیلوگرم بر مترمکعب، نسبت بتن با سیمان 420 کیلوگرم بر مترمکعب، به ترتیب حدود 7 و 14 پاسکال کاهش یافته است. برای جلوگیری از تاثیر منفی دمای بالای 30 درجه سلسیوس و زمان 60 دقیقه، سیمان را در نسبت ثابت آب به سیمان افزایش می دهیم تا علاوه بر اینکه افت اسلامپ کاهش می یابد کارایی افزایش یابد. با افزایش سیمان در نسبت ثابت آب به سیمان، نرخ رشد افت اسلامپ و لزجت خمیری کاهش مییباید ولی نرخ رشد تنش جاری شدن افزایش مییابد اسلامپ و نرخ رشد تنش جاری شدن و کاهش نرخ رشد لزجت خمیری می شود. درصورتیکه زمان حمل و نقل زیاد یا هوای محیط گرم باشد سیمان را در نسبت ثابت آب به سیمان افزایش میدهیم تا علاوه بر اینکه نرخ افت اسلامپ کاهش مییابد قابلیت عبور افزایش یابد.