خلاصة:
در این مقاله سعی بر آن شده که با اهدافی مانند: تعیین اعتبار سند رسمی - تعیین صحت محتوای سند رسمی - تعیین اصالت سند رسمی به شناسایی عواملی که بر اصالت سند رسمی تاثیر میگذارند بپردازد. قدرت اجرای سند رسمی، از نظر فقه امامیه و حقوق ایران، بسیار زیاد است. در فقه امامیه، سند رسمی، در صورتی که مطابق با شرایطی که ذکر شد، تنظیم شده باشد، معتبر و لازمالاجرا است. برابر قوانین موجود اسنادی که در ادارات ثبت اسناد یا دفاتر اسناد رسمی و ازدواج و طلاق تنظیم میگردد فصلالخطاب محاکم قضایی بوده و بعنوان مستند محکم و غیرقابل تردید مورد توجه قضات قرار میگیرد. همچنین در فقه امامیه با جستجو در متون فقهی میتوان اینطور استنباط کرد که در صورت افاده علم یا ظن معتبر (ظن خاص) سند از اعتبار خاصی برخوردار است و اعتبار آن منوط به حصول علم یا ظن معتبر گردیده است. فقها در برخی از ابواب فقهی مانند قضا و شهادات، وقف، معاملات، ازدواج و طلاق موضوع اعتبار اسناد را بصورت غیرمستقیم و در لابلای مسائل فقهی مطرح نمودهاند. در حقوق ایران نیز، مطابق با ماده (1297) قانون مدنی، سند رسمی، سندی است که در برابر مقام رسمی، مانند سردفتر اسناد رسمی، تنظیم شده است و دارای اعتبار امری است. بعبارت دیگر، هرگاه سند رسمی در دادگاه ارائه شود، دادگاه باید آن سند را اجرا کند و نیازی به اثبات صحت آن سند نیست. در پایان مقاله این نتایج بدست آمده است: تحقیق سند رسمی، تحقیقی مهم و ضروری است که میتواند در حل بسیاری از اختلافات حقوقی، نقش مهمی ایفا کند. این تحقیق، میتواند به شناسایی عواملی که بر اعتبار، صحت و اصالت سند رسمی تاثیر میگذارند، کمک کند. همچنین، میتواند در افزایش آگاهی مردم از حقوق و تکالیف خود در مورد سند رسمی، نقش مهمی ایفا کند
An official document is a document that is drawn up before an official, such as a notary public. The official document has a high value in terms of validity and is legally binding. In this article, it is tried to identify the factors that affect the authenticity of the official document with the following objectives: determining the validity of the official document - determining the authenticity of the content of the official document - determining the authenticity of the official document. The power of executing an official document is very high in terms of Imami jurisprudence and Iranian law. In Imami jurisprudence, an official document is valid and enforceable if it is prepared in accordance with the mentioned conditions. According to the existing laws, the documents that are prepared in the document registration offices or notary offices and marriage and divorce offices are the chapters of the judicial courts and are considered by the judges as a solid and indisputable document. Also, in Imamiyyah jurisprudence, by searching in jurisprudential texts, it can be deduced that in the case of evidence of valid knowledge or suspicion (special suspicion), the document has a special validity and its validity is dependent on the acquisition of valid knowledge or suspicion. In some chapters of jurisprudence such as qadha and testimonies, waqf, transactions, marriage and divorce, the jurists have raised the issue of the validity of documents indirectly and in front of jurisprudence issues. In Iranian law, according to Article (1297) of the Civil Code, an official document is a document that is prepared before an official authority, such as a notary public, and has binding validity. In other words, whenever an official document is presented in court, the court must execute that document and there is no need to prove the authenticity of that document. At the end of the article, these results have been obtained: the official document research is an important and necessary research that can play an important role in solving many legal disputes. This research can help to identify the factors that affect the validity, authenticity and authenticity of the official document. Also, it can play an important role in increasing people's awareness of their rights and duties regarding the official document.
ملخص الجهاز:
همچنین در ماده (۱۲۸۷) همان قانون در تعریف سند رسمی میخوانیم: «اسنادی که در اداره ثبت اسناد و املاک و یا دفاتر اسناد رسمی یا در نزد سایر مامورین رسمی در حدود صلاحیت آنها و برطبق مقررات قانونی تنظیم شده باشند رسمی است».
براساس ماده (1287) قانون مدنی اسنادی که در اداره ثبت اسناد و املاک و یا دفاتر اسناد رسمی یا در نزد سایر مأمورین رسمی در حدود صلاحیت آنها برطبق مقررات قانونی تنظیم شده باشند رسمی است.
بنابراین ماده (1287) قانون مدنی که مینویسد اسنادی که در اداره ثبت اسناد و املاک یا در دفاتر اسناد رسمی تنظیم شده باشند رسمی است یک تعارض مفهومی ایجاد کرده است و نباید تعریف سند را موکول به تنظیم سند در نزد این اداره یا آن اداره نمود بلکه بایستی گفت سند رسمی، سندی است که به منظور جلوگیری از بروز اختلاف و تثبیت یک عمل حقوقی، در نزد مأمور رسمی و منطبق بر مقررات ثبت اسناد و املاک، تنظیم و تحریرمی گردد (کریمیان، 1384).
در حقوق ایران نیز، مطابق با ماده (1297) قانون مدنی، سند رسمی، سندی است که در برابر مقام رسمی، مانند سردفتر اسناد رسمی، تنظیم شده است و دارای اعتبار امری است.
در حقوق ایران نیز، مطابق با ماده (1297) قانون مدنی، سند رسمی، سندی است که در برابر مقام رسمی، مانند سردفتر اسناد رسمی، تنظیم شده است و دارای اعتبار امری است.
بعبارت دیگر، اگر سند رسمی، براساس شرایطی که در فقه امامیه برای سند رسمی ذکر شده است، تنظیم شود، از نظر شرعی نیز معتبر است.